Odpoczynek...

Sierpień po kilku miesiącach wzrostów na światowych giełdach był tym razem dla inwestorów mniej udany. Globalny MSCI ACWI pozostał bez zmian w ujęciu dolarowym. Najlepszy ponownie okazał się indeks krajów rozwijających się MSCI Emerging Markets, który wzrósł o 2%. Indeks S&P500, tak samo jak MSCI ACWI pozostał bez zmian. Po raz kolejny relatywnie do szerokiego rynku gorsze wyniki przyniosły indeksy w Europie, gdzie EuroStox50 spadł o 1%. Japoński indeks Nikkei225 również zakończył spadkami o 1% w sierpniu.

99% spółek w USA zaraportowało wyniki za drugi kwartał 2017 roku. 67% z nich pobiło oczekiwania rynkowe, jednakże oczy inwestorów były skierowane na Koreę Północną, której poczynania na arenie międzynarodowej skutecznie odstraszały inwestorów na rynku do zakupów akcji. Ważnym czynnikiem zewnętrznym, który mocno wpłynął na rynek był huragan Harvey, który spowodował, że ceny produktów rafineryjnych, takich jak benzyna, wzrosły w ciągu miesiąca o 25%.

Z uwagi na zamieszania geopolityczne cena złota jako bezpiecznej przystani dla inwestorów rosła o 2%. Największym wygranym był węgiel koksujący, który zdrożał w sierpniu o ok. 15%. Miedź również kolejny miesiąc pozostawała silna i jej cena wzrosła o 6,5%.

Wzrosty w regionie...

W sierpniu giełdy w regionie kontynuowały wzrosty. Największy miesięczny wzrost odnotował indeks węgierski (prawie 7% w USD). Wzrosty obserwowaliśmy także w Turcji (wzrost o 4,3% 
w USD) i na innych rynkach (Austria, Czechy zakończyły miesiąc na 1,0 – 1,5% plusie).

Bardzo dobrze wypadł sezon wyników finansowych spółek w Turcji. Zysk netto spółek wchodzących w skład indeksu XU100 wzrósł o +35% r/r i przekroczył oczekiwania analityków o nieco ponad 10%.

Szczególnie dobrze wypadły spółki surowcowe, z sektora lotniczego oraz telekomunikacyjnego Wraz z dobrymi wynikami większość zarządów spółek podnosi swoje oczekiwania co do wzrostów na cały rok. Strukturalnym problemem jest ciągle wysoka inflacja. Według danych za lipiec wyniosła ona +9,8% r/r (spadek z poziomu +10,8% w czerwcu).

Dobre wyniki za drugi kwartał, głównie dzięki niższym odpisom na złe kredyty, zaprezentowały banki regionalne z Czech, Węgier oraz Austrii. Spółkom regionu wyraźnie sprzyja dobre otoczenie makroekonomiczne. Potwierdzeniem są mocne odczyty wzrostu PKB za drugi kwartał. W Czechach wyniósł on +4,5% r/r, na Węgrzech +3,2% r/r, w Rumunii +5,9% r/r.

Rynek polski

Drugi miesiąc wakacji nie odbiegał od wzorca obserwowanego w lipcu. Po raz kolejny niewielką popularnością wśród inwestorów cieszyły się spółki o małej i średniej kapitalizacji, z kolei motorem napędowym warszawskiego parkietu były spółki z grona blue chips. Indeks WIG20 zwyżkował o 6% w skali miesiąca i w sposób jednoznaczny wpłynął na zachowanie się indeksu szerokiego rynku WIG (wzrost w sierpniu o 3,8%). Indeks małych spółek, sWIG80, zamknął miesiąc spadkiem o 0,3%, z kolei najgorzej wypadł indeks mWIG40, kończąc sierpień z 0,5% straty.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Lepsze wyniki spółek o dużej kapitalizacji to efekt zainteresowania GPW ze strony kapitału zagranicznego (mimo przeszło 46% wzrostu indeksu WIG w USD od początku roku). Wyraźny jest również kontrast w jakości wyników za drugi kwartał kończącego się właśnie sezonu publikacji raportów. Małym i średnim przedsiębiorstwom relatywnie mocniej doskwierają umocnienie się złotówki oraz zjawiska obserwowane na rynku pracy, wywierające presję na wzrost kosztów wynagrodzeń.

Dodatkowo, kilku spółkom z grona indeksu WIG20 sprzyja wyraźnie otoczenie zewnętrzne. Przykładem mogą być chociażby akcje JSW, które wzrostem o blisko 26% w sierpniu odzwierciedlają wyraźne odbicie notowań na rynku węgla koksującego. Również w przypadku PKN Orlen oraz Lotosu , tymczasowe wyłączenia amerykańskiego przemysłu rafineryjnego przekłada się na wzrost marż prowadzonego przez nie biznesu i rodzi nadzieje na kolejne dobre wyniki spółek. Ich kapitalizacja wzrosła w sierpniu o odpowiednio 10,9% i 21,3%.

Rynek długu

Jednym z najbardziej wyczekiwanych wydarzeń sierpnia było spotkanie prezesów banków centralnych w Jackson Hole. Niemniej zarówno Janet Yellen, jak i Mario Draghi nie odnieśli się do bieżącej polityki monetarnej swoich banków. Ich przemowy dotyczące stabilności finansowej oraz otwartości międzynarodowej gospodarek nie spełniły oczekiwań rynkowych. Wpisały się natomiast w trend ostrożnej, „słownej“ polityki pieniężnej, która ma na celu ograniczenie wysyłania sygnałów rynkowi w obawie o nadinterpretację.

W strefie euro nadal obserwujemy bardzo dobrą sytuacją gospodarczą. Wskaźniki PMI, produkcji przemysłowej, sprzedaży detalicznej oraz oceny nastrojów konsumenckich są na rekordowo wysokich poziomach. Rewizja danych o PKB w drugim kwartale w strefie euro (do 2,2% r/r z 2,1% r/r) potwierdza cykliczne i właściwe dla wszystkich krajów strefy euro ożywienie. Oczekiwania rynku dotyczące normalizacji polityki pieniężnej przez EBC nieco wygasły, o czym może świadczyć m.in. zachowanie się niemieckiego Bunda. Niemniej nadal należy spodziewać się jesienią tego roku komunikatu Mario Draghiego o zmniejszeniu skali skupu aktywów.

Inflacja w sierpniu nieco wzrosła z poziomu 1,3% r/r do 1,5%, niemniej inflacja bazowa nadal znajduje się poniżej celu EBC. Stosunkowo mocne euro na pewno nie pomaga w odczytach wyższych dynamik inflacji, co z pewnością EBC odnotuje na swoich najbliższych spotkaniach.

Rentowność niemieckiego Bunda przez większość sierpnia sukcesywnie się obniżała – z poziomu prawie 0,54% do 0,36%.

W sierpniu rentowności polskich 10-letnich obligacji skarbowych z poziomu około 3,36% na początku miesiąca spadły do poziomu ok. 3,29% (czyli ich ceny wzrosły). Zachowanie obligacji podążało za trendami na rynku długu w USA i Niemczech, aczkolwiek skala zmian była mniejsza.

Dobra passa trwa...

W lipcu nastąpiła kontynuacja wzrostów na światowych giełdach. Globalny indeks MSCI ACWI wzrósł o 3% w ujęciu dolarowym. Najlepszy okazał się indeks krajów rozwijających się MSCI Emerging Markets, który wzrósł o 5%. Indeks S&P500 osiągnął historyczne szczyty, notując 2% wzrost. W porównaniu do szerokiego rynku gorzej zachowywały się indeksy w Europie, gdzie EuroStox50 nie odnotował znaczącej zmiany, a w Japonii Nikkei225 zanotował spadek o 1%.

Oczy inwestorów w lipcu skierowane były na wyniki za drugi kwartał w Stanach Zjednoczonych. Jak dotąd wyniki spółek z indeksu S&P500 są lepsze w ujęciu rok do roku, zarówno na przychodach (średnio o 5,4%) jak i na zysku netto (średnio o 10,4%). Natomiast w stosunku do oczekiwań rynkowych zagregowane przychody spółek z indeksu S&P500 okazały się lepsze o ok. 1%, a zysk netto o 5%. Bardzo dobrze wypadły sektory takie jak: finanse, ropa naftowa i gaz ziemny oraz technologia. Na drugim biegunie znalazły się sektory usług użyteczności publicznej oraz obsługi klienta, gdzie zagregowane zyski spadły odpowiednio o ok. 7% i 1%.

Rynek surowców z uwagi na osłabiającego się dolara względem najważniejszych walut zachowywał się bardzo dobrze. Największymi wygranymi były ropa oraz węgiel, które zdrożały o ok. 10%, silna była również miedź, której cena wzrosła o 7%. Cena złota podążała za światowymi indeksami i wzrosła o ok. 2%.

Wzrosty w regionie...

Lipiec był również bardzo dobrym miesiącem dla inwestujących na rynkach regionu. Stopy zwrotu w USD na rynkach Austrii, Turcji, Czech i Węgier oscylowały w okolicach 7,0%. Duże wzrosty odnotowały w lipcu zwłaszcza spółki korzystające na wzroście cen surowców.

Bardzo dobrze zaczął się sezon wyników finansowych za drugi kwartał spółek w Turcji. Duże spółki na razie nie zawodzą inwestorów. Wzrost o 5% na zysku netto odnotowały trzy prywatne banki, dzięki niższym odpisom na złe kredyty. Nie zawiodły również wyniki innych dużych spółek spoza sektora finansowego, takich jak rafineria Tupras, największy telekom Turkcell czy producenci aut. Wraz z dobrymi wynikami zarządy tych spółek podnoszą swoje oczekiwania odnośnie 
do dalszych wzrostów w tym roku.

Ważnym wydarzeniem w Czechach była pierwsza od 9 lat podwyżka stóp procentowych. Czeski Bank Centralny zdecydował się podnieść stopy o 20 punktów bazowych. To pierwsza podwyżka stóp w jakimkolwiek kraju w Europie od 5 lat. Bank podwyższył prognozy wzrostu PKB Czech na 2017 r. z 2,9 proc. do 3,6 proc.

Na Węgrzech bardzo dobre wyniki za drugi kwartał zaprezentowała rafineria MOL ze wzrostem zysku netto o 27%, bijąc tym samym oczekiwania rynku. Jednocześnie zarząd rafinerii podniósł całoroczną prognozę zysku operacyjnego o 15%.

Węgierski bank OTP jest bliski przejęcia rumuńskiego Banku Banca Romaneasca. Dzięki tej transakcji bank OTP stanie się już piątym graczem na rumuńskim rynku. Jednocześnie zarząd banku podtrzymał chęć dalszych przejęć banków w regionie. Wskaźnik nastrojów w gospodarce (ESI) wzrósł do 120,8 punktów, osiągając 15-letni szczyt. Wzrost PKB w pierwszym kwartale przyspieszył do 4,2% r/r.

Rynek polski

Lipiec był dobrym okresem dla inwestujących 
w Polsce. Indeks WIG zamknął miesiąc na 2,5% plusie, dzięki bardzo dobremu zachowaniu kursów akcji największych spółek. Indeks WIG20 wzrósł o niespełna 4%. Na tym tle słabiej wypadły małe i średnie spółki, których indeksy mWIG40 oraz sWIG80 zanotowały odpowiednio 1% wzrost oraz prawie 2% spadek.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Spośród dużych spółek największe wzrosty zaliczył sektor wydobywczy, wycena KGHM i JSW zwiększyła się o ok. 11%, w odpowiedzi na obserwowane na światowych rynkach rosnące ceny surowców. Równie dobrze zachowywały się spółki energetyczne, indeks WIG-Energia wzrósł 
w lipcu o 10%, na czele z Energą, której kapitalizacja zwiększyła się aż o 21%. Producentom energii pomagały spodziewane przez rynek dobre wyniki finansowe oraz projekty zmian legislacyjnych. W sektorze bankowym największy wzrost zanotował Bank Zachodni WBK S.A. (wzrost o 11%). Spółka podała dobre wyniki finansowe za drugi kwartał, raportując zysk netto wyraźnie wyższy od oczekiwań analityków.

Wydarzeniem miesiąca na GPW był niewątpliwie debiut Play Communications. To największa oferta publiczna w historii warszawskiej giełdy (z wyłączeniem spółek Skarbu Państwa). Mogła jednak rozczarować inwestorów, ponieważ kurs akcji operatora na pierwszej sesji zamknął się 1,4% stratą.

Najsłabiej w minionym miesiącu zachowywały się mniejsze spółki. Na eksporterów negatywnie wpływa umacniający się złoty. Dodatkowo dobre dane o wynagrodzeniach sprawiły, 
że inwestorzy mogą obawiać się znaczącego wzrostu kosztów zatrudnienia.

Rynek długu

Po relatywnie słabym czerwcu, w lipcu nastąpiło ożywienie na globalnym rynku obligacji skarbowych i korporacyjnych. Stopa zwrotu YTD z indeksu globalnych obligacji (ML Global High Yield) wyniosła 6,12%, a w samym lipcu 1,15%. Ze względu na polepszające się fundamenty gospodarcze zyskiwały szczególnie obligacje krajów rozwijających się, jak i przedsiębiorstw. Cały czas mamy do czynienia z kontynuacją łagodnej – choć zmieniającej się powoli – polityki głównych banków centralnych oraz zawężającymi się spreadami obligacji o podwyższonym ryzyku.

Strefa euro może pochwalić się bardzo dobrą kondycją gospodarczą. Wskaźniki PMI, produkcji przemysłowej, sprzedaży detalicznej oraz oceny nastrojów konsumenckich są na rekordowo wysokich poziomach. Publikacja dobrych wstępnych danych o PKB w drugim kwartale w strefie euro (2,1% r/r) potwierdza cykliczne ożywienie gospodarcze. Rynki wyceniły już słowa 
M. Draghiego o stopniowym odchodzeniu od bardzo łagodnej polityki pieniężnej, 
co skutkowało utrzymaniem się na wyższym poziomie rentowności obligacji skarbowych na rynkach bazowych strefy euro. Pomimo tonowania nastrojów przez EBC, analitycy spodziewają się do końca roku zakomunikowania normalizacji polityki monetarnej.

Rentowność US Treasuries pozostała w lipcu bez zmian, wykazując jedynie niewielką
zmienność w trakcie miesiąca.

Rentowności polskich 10-letnich obligacji skarbowych były dość zmienne. Z poziomu około 3,29% wzrosły na początku lipca do poziomu ok. 3,41%, aby w środku miesiąca spaść 
do poziomu 3,25% i zakończyć go w okolicach 3,36%. Zachowanie polskich obligacji podążało 
za trendami na rynku długu w USA i Niemczech. Złoty w lipcu umocnił się do dolara o 4%. Bez większych zmian zachowywał się kurs EUR/PLN. Kurs USD/PLN wyniósł na koniec miesiąca 3,60 zł, a EUR/PLN 4,25 zł.

Lipiec był miesiącem, w którym nie było nowej podaży obligacji skarbowych, w związku z tym trzeci kwartał tego roku będzie rekordowo mało aktywny na polskim rynku długu.

Udane I półrocze 2017

Inwestorzy mają za sobą bardzo udane półrocze na giełdach. W ujęciu dolarowym globalny MSCI ACWI wzrósł o 10,3%, EuroStox50 o 13,2%, S&P500 o 8,2%, japoński Nikkei225 
o 8,8%. Najlepszy okazał się indeks krajów rozwijających się MSCI Emerging Markets, który wzrósł aż o 17,2%. Spore znaczenie dla stóp zwrotu miały waluty, a w szczególności osłabienie dolara do większości walut. Do EUR dolar osłabił się o 8,6%, a do koszyka walut emerging markets (krajów rozwijających się) o prawie 10%. Co oznacza, że inwestor amerykański miał o tyle wyższą stopę zwrotu inwestując lokalnie na tych rynkach.

Czerwiec był miesiącem konsolidacji. Większość indeksów nie zanotowała zmienności większej niż 2%. Najsłabsze były rynki europejskie (to efekt konsolidacji i odreagowania po mocnym maju i zwycięstwie E. Macrona we Francji) oraz angielski (po nieudanych dla partii rządzącej wyborach w UK). Po dodatniej stronie skali znalazły się rynki amerykańskie, Emerging Markets 
i rynek japoński.

Dla rynków jedną z najistotniejszych debat jest ta dotycząca inflacji (bądź jej braku). Rentowności obligacji w pierwszej połowie 2017 wyhamowały wzrosty z końca 2016 roku 
i zaczęły poruszać się w trendzie bocznym bądź spadać. Wyższe rentowności mogą wskazywać na silniejszą gospodarkę, a co za tym idzie inflację. Jest to wspierające dla rynku akcji, gdyż tym samym mogłyby rosnąć przychody i zyski spółek. Wzrost gospodarczy się utrzymuje, rosną zyski spółek, a wspomniane rentowności obligacji mocno wzrosły pod koniec czerwca. To wszystko pozwala wciąż optymistycznie patrzeć na indeksy giełdowe.

Na rynku surowców największym przegranym w skali półrocza i czerwca okazała się ropa. Początek roku to wysokie ceny tego surowca, po deklaracjach i pierwszych ruchach OPEC w kierunku skoordynowanego obniżenia wydobycia. Jednak niektóre kraje nie dostosowały się w pełni do zaleceń. Dodatkowo w USA zaczęło znów rosnąć wydobycie. W efekcie cena ropy spadła o 17% 
w pierwszym półroczu roku 2017 oraz o 4,5% w czerwcu.

Region też na zielono...

Pierwsze półrocze roku 2017 było najlepszym od wielu lat dla inwestujących w regionie. Tamtejsze indeksy odnotowały wzrosty w USD od 20% do prawie 30%. Po bardzo słabym 2016 roku, mocno odbił indeks giełdy w Stambule. Obniżka ratingu w styczniu, od ostatniej agencji Fitch wyznaczyła lokalny dołek na tamtejszym rynku. Mocne okazały się także pozostałe giełdy regionu wskutek wyraźnie poprawiających się danych makro, a co za tym idzie lepszych wyników finansowych spółek.

Czerwiec również przyniósł wzrosty na rynkach. Jedynym wyjątkiem był rynek czeski, gdzie po zwiększeniu wymogów kapitałowych przez regulatora (poprzez wzrost bufora antycyklicznego do poziomu 1%) słabiej zachowywały się tamtejsze banki. Nie pomogły dobre dane z gospodarki (wzrost PKB przyspieszył z 2,0% w czwartym kwartale 2016, do poziomu 2,9% r/r w pierwszym kwartale 2017 roku).

Sytuacja gospodarcza w regionie ulega wyraźnej poprawie. Wzrost gospodarczy przyspieszył także na Węgrzech. Wzrost PKB w pierwszym kwartale 2017 roku wyniósł 4,2% r/r. Na najwyższym poziomie w historii jest wskaźnik nastrojów ekonomicznych (ESI). Inny wyprzedzający wskaźnik, PMI, przekroczył poziom 60 pkt i wyniósł w czerwcu rekordowe 62,1 pkt.

Po referendum w sprawie wprowadzenia systemu prezydenckiego uspokoiła i zaczęła poprawiać się również sytuacja w Turcji. PKB za pierwszy kwartał wzrósł tu o mocne 5,0% r/r, wyraźnie bijąc oczekiwania analityków zakładających wzrost maksymalnie o 3,5% r/r. Pomaga mocna konsumpcja oraz istotny wzrost wydatków rządowych. Problemem jest cały czas wysoka inflacja. Jednak ostatni czerwcowy odczyt był trochę niższy od oczekiwań (spadek z 11,7% do 10,9% r/r). Wyraźnie przyspiesza akcja kredytowa (dzięki rządowemu programowi wsparcia dla małych i średnich przedsiębiorstw), wskaźnik PMI dla Turcji już 4. miesiąc z rzędu jest powyżej 50 pkt (ostatni odczyt to 54,7 pkt).

Rynek polski

Za inwestorami pierwsze półrocze 2017 roku. Niezmiernie udane dla posiadaczy akcji, ponieważ wszystkie główne indeksy warszawskiego parkietu zakończyły ten 6-miesięczny okres wyraźnymi wzrostami. Indeks szerokiego rynku WIG wzrósł o 17,9% napędzany spółkami blue-chips (ich indeks WIG20 zwyżkował od początku roku o 18,1%). Nieco słabiej wygląda na tym tle statystyka spółek o średniej kapitalizacji – indeks mWIG40 wzrósł o 16,4%. Mniejszym zainteresowaniem inwestorów cieszyły się spółki o małej kapitalizacji (sWIG80, zyskał od początku roku 12,7%). Warto zauważyć, że najmocniej do 6-miesięcznej statystyki przyczyniły się spółki, które są największymi komponentami indeksu WIG, tj. PKN Orlen (wzrost o 31,2%), PKO (wzrost o 22,5%) oraz PZU (wzrost o 34,3%). Wskazuje to także na wysoką aktywność zagranicznych inwestorów na polskim parkiecie w pierwszym półroczu. W ujęciu dolarowym, indeks WIG zamknął ten okres z blisko 33% wzrostem!

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

W czerwcu wyniki indeksów były mieszane, choć dobrze oddają statystykę całego półrocza. Gorzej zachowywały się małe spółki (indeks sWIG80 spadł o 0,9%), z kolei średnie oraz duże lepiej (mWIG40 wzrósł o 2,3%, WIG20 o 0,8%). Dzięki temu indeks WIG zakończył czerwiec 1,5% wzrostem.

Ważnym wydarzeniem czerwca były zmiany kadrowe na stanowiskach menedżerskich Alior Banku oraz banku Pekao. W pierwszym przypadku, założyciel banku, Wojciech Sobieraj, poinformował, że nie będzie ubiegał się o stanowisko prezesa w kolejnej kadencji. Na stanowisku zastąpi go najprawdopodobniej Michał Jan Chyczewski. Z kolei w banku Pekao, Rada Nadzorcza odwołała jednego z najbardziej doświadczonych menedżerów bankowych w Polsce, Luigiego Lovaglio. Nowym prezesem Pekao zostanie najprawdopodobniej pan Michał Krupiński, były prezes PZU. Akcje obu banków zachowywały się w czerwcu gorzej od subindeksu WIG-Banki (spadek o 2,1%), spadając 
o odpowiednio 9,5% oraz 3,1%.

W przeciwieństwie do sektora bankowego, w czerwcu bardzo dobrze zachowywał się sektor energetyczny (subindeks WIG-Energetyka wzrósł o 9,9%), na czele z Eneą (wzrost o 18,2%), PGE (wzrost o 10,9%) i Tauronem (wzrost o 11,2%). Lepsze zachowanie się sektora można z jednej strony interpretować jako wynik wzrostu cen węgla energetycznego w minionym miesiącu, z drugiej strony jako wynik braku negatywnych zaskoczeń w kontekście wypłacanych dywidend.

Dobra koniunktura na GPW zachęca coraz większą rzeszę spółek do wejścia na rodzimy parkiet. 
W czerwcu debiutował producent telefonów Maxcom, a w lipcu do giełdowego debiutu przymierzają się dwie kolejne firmy: Play Communications oraz Getback.

Rynek długu

Relatywnie słaby czerwiec zakończył półrocze dobrych wyników na globalnym rynku obligacji skarbowych i korporacyjnych. W pierwszym półroczu 2017 r. stopa zwrotu z indeksu obligacji korporacyjnych o wysokim ryzyku (ML Global High Yield) wyniosła 4,9%, a w samym czerwcu 0,1%. Ponadto, zyskiwały zarówno obligacje krajów rozwijających się, jak i rynków rozwiniętych, po części ze względu na kontynuację łagodnej polityki głównych banków centralnych oraz lepszą koniunkturę w gospodarce światowej.

Strefa euro wciąż może pochwalić się umiarkowanym tempem ekspansji gospodarczej. Inwestorzy spodziewają się zmiany polityki EBC i powolną normalizację polityki monetarnej. Rynki niezwykle jastrzębio zareagowały na czerwcowe słowa M. Draghiego o odchodzeniu od bardzo łagodnego podejścia do polityki pieniężnej. Zaskutkowało to wzrostem rentowności (czyli spadkiem cen) obligacji skarbowych strefy euro.

Pomimo nadal niewielkiej inflacji (wzrost do 1,5% r/r w czerwcu z 1,4% r/r w maju) ryzyko deflacyjne minęło. Będzie to wspierać oczekiwania na zaostrzanie stanowiska EBC oraz ciążyć na inwestycjach w obligacje skarbowe. Rentowność niemieckiego Bunda przez większość czerwca utrzymywała się w zakresie 0,23-0,29%, kończąc miesiąc na poziomie 0,46%.

W Stanach Zjednoczonych najważniejszym wydarzeniem w kalendarzu publikacji makro była oczekiwana przez rynek decyzja FED-u o podniesieniu stóp procentowych o 25 pb. oraz rewizja danych o dynamice PKB za pierwszy kwartał – z poziomu 1,2% k/k do 1,4% k/k.

W czerwcu rentowność US Treasuries wzrosła o 10 pb. Jednak podobnie jak w maju wykazywała ona dużą zmienność w całym miesiącu, spadając w trakcie do 2,14% vs. 2,30% na koniec miesiąca.

Optymizmu ciąg dalszy...

Maj był kolejnym udanym miesiącem dla posiadaczy akcji. Zagregowany indeks akcji światowych MSCI ACWI zyskał 1,9% w USD, powiększając stopę zwrotu liczoną od początku roku do blisko 10%. Jeszcze lepiej prezentowały się rynki wschodzące ze stopą zwrotu z indeksu MSCI EM na poziomie 2,8% (YTD 16,6%).

Na początku miesiąca wsparciem dla rynków było oczekiwanie na wynik drugiej tury wyborów prezydenckich we Francji, w której zgodnie z oczekiwaniami zwyciężył Emmanuel Macron. Spadek ryzyka politycznego był jednak chwilowy, gdyż pod koniec maja rynkom znów zaczęły ciążyć obawy o sytuację w Europie w związku z niepewnością o wynik przedterminowych wyborów parlamentarnych w Wielkiej Brytanii, możliwymi przedterminowymi wyborami we Włoszech czy zamieszaniem wokół greckiego programu pomocy. W skali miesiąca jednym z najlepszych indeksów giełdowych w Europie był londyński FTSE 100, który zyskał 4,4% w lokalnej walucie.

Amerykańskie indeksy giełdowe w maju wyznaczyły kolejne historyczne szczyty. Indeks S&P 500 zyskał 1,2% (YTD 7,7%). Warto zauważyć, że w trakcie miesiąca indeks zmienności VIX zwany „indeksem strachu” znalazł się na najniższym poziomie od grudnia 1993 roku. W drugiej połowie maja dobre nastroje na giełdach chwilowo pogorszyły kontrowersje wokół prezydenta Stanów Zjednoczonych. W efekcie zamieszania związanego z działaniami Donalda Trumpa wzrosły obawy o możliwość realizacji jego planu gospodarczego. Po tych doniesieniach zza oceanu dolar pozostał pod presją, a kurs EUR/USD osiągnął najwyższy poziom od momentu wyboru D. Trumpa na prezydenta USA w listopadzie.

Na rynku surowców ceny ropy naftowej Brent spadły w maju o 3% kończąc miesiąc na poziomie 50,8 USD za baryłkę. W trakcie miesiąca ceny "czarnego złota" rosły wspierane spekulacjami, że OPEC może przedłużyć ograniczenie produkcji surowca. Ostateczna decyzja w tej sprawie została podjęta 25 maja, po czym inwestorzy przeszli do realizacji zysków.

Region też na zielono...

Maj był kolejnym dobrym miesiącem dla inwestujących w regionie. Najmocniej rósł rynek węgierski, w dużej mierze dzięki mocnemu zachowaniu się kursu banku OTP oraz rafinerii MOL. Opublikowane wyniki finansowe za 1 kwartał banku były lepsze od oczekiwań na zysku netto o ponad 20%, głównie na niższych odpisach na złe kredyty. Dobre wyniki zaprezentował również MOL. W dalszym ciągu rośnie wskaźnik nastrojów ekonomicznych na Węgrzech. Wzrósł do poziomu 117,1 w maju. To najwyższy odczyt od 15 lat.

Dobrze należy także ocenić sezon wyników za 1 kwartał w Turcji. Banki były średnio lepsze od konsensusu rynkowego o 10%, spółki spoza sektora bankowego operacyjnie przebiły oczekiwania o około 13%. Daje to pole do rewizji prognoz analityków w górę, czemu dodatkowo powinna sprzyjać przyspieszająca gospodarka. Wskaźnik PMI przyspieszył wyraźnie do poziomu 53,5 pkt. To najwyższy odczyt od grudnia 2013. Problemem w Turcji jest za to ciągle wysoka inflacja. Ostatni odczyt majowy wyniósł aż 11,72% r/r, ale w kolejnych miesiącach powinien się zacząć obniżać.

Rynek polski

W odróżnieniu do wielu światowych parkietów, warszawska giełda znalazła się w maju pod presją sprzedających. Indeks WIG stracił w skali miesiąca 2,5%, ciągnięty w dół przede wszystkim przez wyniki dużych spółek wchodzących w skład indeksu WIG20 (-4%). Relatywnie lepiej zachowywały się spółki z indeksów małych i średnich spółek - indeksy mWIG40 oraz sWIG80 spadły w maju o odpowiednio 1,2% oraz 0,5%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Jedynie dwa spośród dwudziestu komponentów indeksu WIG20 zakończyło miesiąc na plusie: bank PKO BP oraz PZU zwiększyły kapitalizację o odpowiednio 3,5% i 3,6%. Zwłaszcza w kontekście ubezpieczyciela, lepsze zachowanie się jego walorów można tłumaczyć dobrymi wynikami za I kwartał roku, ze wzrostem raportowanego wyniku netto o przeszło 90% w ujęciu rok do roku. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że cały sezon wyników za I kwartał roku wypadł okazale, ze wzrostem zagregowanego wyniku netto przekraczającym 40% r/r. "Lokomotywami" dynamik były szczególnie spółki o dużej kapitalizacji - zagregowany wynik netto spółek wchodzących do indeksu WIG20 wzrósł o ponad 66% r/r.

Gorszy miesiąc odnotowały spółki wydobywcze - zarówno KGHM, jak i JSW straciły solidarnie przeszło 14% w skali miesiąca, co było z jednej strony odzwierciedleniem przeceny na światowych rynkach miedzi oraz węgla koksowego, a z drugiej umocnieniem się złotówki względem amerykańskiego dolara. Silny złoty z pewnością nie pomagał również spółkom paliwowym, a uczestnicy rynku postanowili zrealizować zyski generowane od początku roku na walorach PKN, czy Lotos (kapitalizacja w maju w dół o odpowiednio 8,5% i 11%).

Rynek długu

Maj był kolejnym miesiącem zacieśniania się spreadów kredytowych na globalnym rynku obligacji korporacyjnych. Wzrosty, szczególnie w segmencie obligacji high-yield, trwają niemal od roku, co zgodne jest ze światową tendencją ożywienia wzrostu gospodarczego. W maju stopa zwrotu z indeksu globalnych obligacji (ML Global High Yield) wyniosła 0,9%. Niemniej, emitenci z niektórych sektorów pozwolili zarobić nawet 3-4 razy więcej. W Europie, dobrze radzili sobie zwłaszcza emitenci z sektora bankowego, szczególnie we Francji i Hiszpanii oraz z sektorów ochrony zdrowia, handlu detalicznego i budownictwa.

Silne dane gospodarcze ze strefy euro wpływają na normalizację polityki ECB i wzrost rentowności, jednak studzone to jest cały czas zmienną i niską inflacją - wstępny odczyt majowy pokazał spadek inflacji do 1,4% r/r z 1,9% w kwietniu. Gołębie wypowiedzi M. Draghiego stawiają pod znakiem zapytania szybsze tempo normowania polityki ECB, czego domagają się m.in. Niemcy. Rentowność niemieckiego Bunda na początku maja wzrosła w okolice 0,4% i utrzymywała się na tym poziomie przez większość miesiąca, aż zakończyła na poziomie 0,31%.

Rentowność US Treasuries spadła o 8 pb. w maju, ale w ciągu miesiąca wykazywała ona dużą zmienność wzrastając w trakcie do 2,41% vs. 2,20% na koniec miesiąca.

Pozytywna aura podtrzymana

W kwietniu na światowych rynkach utrzymywał się dobry nastrój. Rozwianie niepewności w kwestii wyniku wyborów we Francji i zwycięstwo Emmanuela Macrona zwiększyło apetyt na ryzyko, co przełożyło się na osiągnięcie nowych historycznych szczytów przez wybrane indeksy (m.in. niemiecki DAX czy MSCI World). Zagregowany indeks akcji światowych MSCI ACWI zyskał w kwietniu 1,4% w USD, a jeszcze lepiej prezentowały się rynki wschodzące ze stopą zwrotu z indeksu MSCI EM na poziomie 2,0%.

Wynik pierwszej rundy wyborów we Francji przyniósł wyraźny oddech ulgi na rynkach finansowych, co przełożyło się na znaczne wzrosty na europejskich giełdach, umocnienie euro do dolara, wzrost rentowności obligacji na rynkach bazowych, a spadek na rynkach peryferyjnych. Do drugiej tury przeszli Macron oraz Le Pen przy wysokiej frekwencji wyborczej, a wynik drugiej tury 7 maja był przesądzony (zgodnie z przewidywaniami wygrał Macron). Na Starym Kontynencie rynki żyły też niespodziewaną informacją o przedterminowych wyborach parlamentarnych w Wielkiej Brytanii. Parlament tego kraju poparł wniosek o przeprowadzenie wyborów 8 czerwca.

Wzrosty obserwowaliśmy również za oceanem (w kwietniu indeks S&P500 wzrósł o 0,9%). Wsparciem dla akcji były publikacje kwartalnych wyników finansowych spółek, które w większości przypadków okazały się lepsze od oczekiwań. W ujawnionym opisie dyskusji z marcowego posiedzenia amerykańskich bankierów centralnych pojawiła się kwestia możliwego rozpoczęcia ograniczania bilansu FED-u w tym roku. Co więcej, niektórzy członkowie FOMC zwrócili uwagę na wysokie ceny amerykańskich akcji, co przyczyniło się do przejściowych spadków na Wall Street. W kwietniu uczestnicy rynku oczekiwali także na założenia reformy podatkowej Donalda Trumpa. Niestety brak szczegółów w zakresie planu zmian podatków oraz jego wpływu na budżet USA rozczarował inwestorów.

Na rynku surowców ceny ropy naftowej spadły w skali miesiąca o 3,2%, głównie w reakcji na doniesienia o stopniowo rosnącej produkcji w Stanach Zjednoczonych. Z kolei ceny złota zakończyły miesiąc 1,5% wzrostem. Duży wpływ na notowania miał wzrost awersji do ryzyka w efekcie obaw o sytuację geopolityczną (napięcie związane z konfliktem w Syrii, stosunki dyplomatyczne z Koreą Północną).

Region na zielono...

Kwiecień był również bardzo dobrym miesiącem dla inwestujących w regionie. Jednym z rynków, który się wyróżniał była Turcja. Zgodnie z oczekiwaniami, naród z niewielką przewagą, ale jednak poparł w referendum zmiany w konstytucji wprowadzające system prezydencki. Zgodnie z nimi wzrośnie znacznie rola prezydenta, marginalizując tym samym parlament. W praktyce to „podstemplowanie” obecnej sytuacji, gdzie i tak to prezydent nieformalnie miał decydujący wpływ np. na wybór ministrów, członków Banku Centralnego czy sędziów Trybunału Konstytucyjnego. Z punktu widzenia inwestorów wydaje się, że niepewność polityczną mamy za sobą. Rynek może skupić się teraz na danych makro i wynikach finansowych spółek za pierwszy kwartał.

Wzrosty nie ominęły także innych giełd. W Czechach i na Węgrzech cały czas utrzymuje się bardzo dobre otoczenie makroekonomiczne. Wskaźniki PMI wynoszą odpowiednio 57,5 dla Czech oraz 55,9 dla Węgier. Najważniejszym wydarzeniem w Czechach była decyzja Banku Centralnego o zakończeniu programu interwencji dla czeskiej korony. Po początkowym umocnieniu o około 3% do euro i kilkudniowej zmienności, kurs ustabilizował się obecnie na niewiele niższym poziomie, niż ten sprzed ogłoszenia tej decyzji. Na Węgrzech ze spółek szczególnie wyróżniał się MOL, który wzrósł w miesiącu o blisko 10%. Pomaga bardzo dobre otoczenie rafineryjne. W Austrii bardzo dobrze zachowywały się spółki przemysłowe, korzystające na globalnym ożywieniu w gospodarce.

Rynek polski

Giełdowe byki nie zwalniają tempa i w kwietniu w dalszym ciągu szturmowały parkiet warszawskiej giełdy. W konsekwencji po udanym pierwszym kwartale, miniony miesiąc przyniósł kolejne zwyżki głównych indeksów. Najkorzystniej przedstawia się statystyka indeksu spółek o dużej kapitalizacji, WIG20, który wzrósł o 9,2% w skali miesiąca, „ciągnąc“ tym samym wynik indeksu szerokiego rynku, WIG (+6,4%). Kontrastująco w tym kontekście wygląda indeks sWIG80, skupiający małe spółki, który zamknął kwiecień spadkiem o 0,5%. Indeks mWIG40 wzrósł z kolei o 2,4%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Lokomotywy wzrostu w dużej mierze pozostają te same co w poprzednich miesiącach – m.in. spółki paliwowe, PKN Orlen oraz Grupa Lotos, których kapitalizacja wzrosła w kwietniu o odpowiednio 16% i 10,7%, odzwierciedlając dobre wyniki pierwszego kwartału. Zwłaszcza raport kwartalny drugiej z nich okazał się znacznym, pozytywnym zaskoczeniem dla uczestników rynku. Warto również wspomnieć o zachowaniu się walorów PZU, jako walorów dotychczas pomijanych przez kupujących. Polski potentat ubezpieczeniowy zwiększył w kwietniu kapitalizację o 23%! Nowo powołany prezes podtrzymał dotychczasową politykę dywidendową Spółki. Dodatkowo, dobre zachowanie się akcji PZU można przypisać także oczekiwaniom rynku co do dobrych wyników za pierwszy kwartał roku.

Pozytywnym sygnałem dla rynku jest szerokość strumienia pojawiąjącego się popytu – tylko trzy spółki spośród komponentów indeksu WIG20 (CCC, Tauron, Energa) zakończyły zmagania w kwietniu na minusie (odpowiednio -5,7%, -2,9% oraz -6,3%). Najlepszym komponentem okazało się JSW, którego kapitalizacja wzrosła o blisko 25% - tu z pomocą przyszły czynniki zewnętrzne i lepsze zachowanie się notowań węgla koksującego, który w USD wzrósł w kwietniu o blisko 62%!

Dobre nastroje na rynku akcji sprzyjają rynkowi ofert pierwotnych. W kwietniu na GPW debiutowały akcje kolejnych emitentów: Dino Polska oraz Griffin Premium Real Estate. Akcjonariusze zwłaszcza tej pierwszej Spółki mogą czuć się usatysfakcjonowani debiutem, podczas którego kurs akcji wzrósł względem ceny emisyjnej dla transzy inwestorów indywidualnych o blisko 12%.

Rynek długu

Kwiecień był kolejnym miesiącem zacieśniania się spreadów kredytowych na globalnym rynku obligacji korporacyjnych. Wzrosty (zwłaszcza w segmencie obligacji z wysokim kuponem tzw. high yield) trwają nieprzerwanie niemal od ponad roku. W kwietniu stopa zwrotu z indeksu globalnych obligacji (ML Global High Yield) wyniosła 1,2%. Warto zaznaczyć, że kontrybucja wspomnianego zacieśnienia spreadów stanowiła 0,5 pp. W Europie, dobrze radzili sobie emitenci z sektora bankowego zwłaszcza we Francji, w USA natomiast reprezentanci z sektora dóbr konsumpcyjnych oraz materiałów budowlanych.

Duży wpływ na kontynuację wzrostów na rynku obligacji korporacyjnych miał dobry wynik Emmanuala Macrona w pierwszej turze wyborów we Francji. Był to jednocześnie sygnał do osłabienia się obligacji skarbowych ze względu na spadek awersji do ryzyka. Oprócz tego, sygnałem do osłabienia się obligacji skarbowych był powrót inflacji w strefie euro w okolice 2% po słabszym odczycie w marcu. W efekcie tych wydarzeń rentowność niemieckiego Bunda wzrosła w okolice 0,4% choć jeszcze przed wyborami we Francji była poniżej 0,2%.

W Stanach Zjednoczonych najważniejszym wydarzeniem w kalendarzu publikacji makro był wstępny odczyt dynamiki PKB za pierwszy kwartał. Pomimo oczekiwań niektórych analityków, nie nastąpiła poprawa dynamiki w ujęciu rocznym w porównaniu z czwartym kwartałem 2016. Tempo wzrostu gospodarczego wyniosło 1,9% r/r, a więc nieco mniej niż w poprzednim kwartale (2% r/r) głównie ze względu na spowolnienie konsumpcji. Słabsze dane ze Stanów nie miały jednak dużego wpływu na rentowności amerykańskich dziesięciolatek. Rentowność US Treasuries spadła co prawda o 11 pb. w kwietniu, ale już na początku maja można było obserwować trend wzrostowy ze względu na uspokajające wypowiedzi FED.

Kwartał pod znakiem byka...

Pierwszy kwartał 2017 r. był udanym okresem dla inwestorów giełdowych. Zagregowany indeks akcji światowych MSCI ACWI zyskał od początku roku 6,4% w USD, a jeszcze lepiej prezentowały się rynki wschodzące ze stopą zwrotu na poziomie 11,1%. Popyt na ryzykowne aktywa dominował na rynku także w marcu, który przyniósł kontynuację wzrostów tych indeksów w wysokości odpowiednio 1,0% i 2,3%.

Ważnym wydarzeniem była oczekiwana przez rynek podwyżka stóp procentowych w USA o 25 pb. Po marcowym posiedzeniu FED pojawiły się także jastrzębie komentarze ze strony członków FOMC wskazujące na możliwe więcej niż trzy podwyżki stóp w tym roku. W drugiej połowie miesiąca nastroje rynkowe pogorszyły się w oczekiwaniu na głosowanie w amerykańskim Kongresie dotyczące zmian Obamacare. Wycofanie przez Republikanów projektu reformy systemu opieki medycznej wywołało obawy o skuteczność implementacji programu wyborczego Donalda Trumpa i było powodem realizacji zysków przez posiadaczy akcji oraz dalszego osłabienia dolara. W efekcie indeks S&P500 zakończył miesiąc na niezmienionym poziomie, odnotowując wzrost o 5,5% w I kwartale.

Lepiej na tym tle wyglądały parkiety europejskie. Indeks Euro Stoxx 50 zyskał w marcu 5,5% (6,4% w I kwartale). Impulsem do zwiększenia apetytu na ryzyko była sytuacja na scenie politycznej, gdyż we Francji istotnie spadły szanse na prezydenturę Marine Le Pen, a w wyborach w Holandii doszło do porażki eurosceptyków. EBC zgodnie z oczekiwaniami pozostawił stopy procentowe na niezmienionym poziomie. Mario Draghi podczas konferencji prasowej powiedział, że jego zdaniem nie ma obecnie potrzeby dalszego luzowania polityki pieniężnej i nie oczekuje on kolejnych obniżek stóp, co pozytywnie przełożyło się na kurs euro.

Pozytywnie w regionie...

Marzec był dobrym miesiącem dla inwestujących na rynkach regionu. Na lekkim plusie zakończył miesiąc rynek turecki. 16 kwietnia odbędzie się referendum w sprawie wprowadzenia w Turcji systemu prezydenckiego. Głos na "TAK" to praktycznie koniec niepewności politycznej (jeden z czynników zachęcających inwestorów do powrotu na ten rynek) i w zasadzie jedynie stempel do obecnej sytuacji, gdzie decydujący głos we wszystkich sprawach i tak ma Prezydent Erdogan. Z drugiej strony, w długim terminie skoncentrowana władza w jednych rękach prowadzi zwykle do większych nieefektywności w gospodarce. Głos na "NIE" rodzi więcej niepewności w krótkim terminie. Warto natomiast zwrócić uwagę, że w końcu zaczyna przyspieszać gospodarka. Wskaźnik wyprzedzający PMI po raz pierwszy od 13 miesięcy przekroczył poziom 50 pkt (odczyt 52,3 vs 49,7 miesiąc wcześniej). Problemem jest ciągle wysoka inflacja, w marcu wyniosła aż 11,3% r/r.

Jednym z mocniejszych rynków w marcu był rynek czeski. Wyraźnie przyspiesza tamtejsza gospodarka. Wzrost PKB w 4Q 2016 wyniósł 2,7% r/r (vs 2,5% r/r w 3 kwartale). Przyspieszenie potwierdzają także mocne dane w styczniu dotyczące sprzedaży detalicznej oraz produkcji przemysłowej. Wzrosty wyniosły odpowiednio 7,7% r/r oraz 9,6% r/r.

Jedynym rynkiem w regionie, który nie wzrósł w marcu był rynek węgierski. Przyczyniło się do tego słabe zachowanie akcji banku OTP. 3% udziału sprzedała Groupama. Negatywnie dokładały się także pomysły regulacyjne mające na celu ograniczenie wysokości marż dla kredytów hipotecznych.

Coraz wyższe wyceny skłaniają dużych akcjonariuszy do zmniejszania swojego zaangażowania. W marcu mieliśmy transakcje sprzedaży 3% akcji Raiffeisen, 3% akcji OTP oraz 7,5% akcji MOL.

To był bardzo dobry kwartał dla rynków regionu. Po słabym 2017 roku, wyraźnie odbił rynek turecki, gdzie większość złych informacji została już zdyskontowana przez rynek (między innymi obniżka ratingu od wszystkich 3 dużych agencji). Poprawiające się wyraźnie dane makro pozwalają rosnąć pozostałym rynkom regionu. Prawie dwucyfrowe wzrosty w USD odnotowały giełdy w Pradze i Wiedniu. Po mocnym poprzednim roku, tym razem nieco słabiej wypadł rynek węgierski.

Rynek polski

Pierwszy kwartał 2017 roku okazał się niezmiernie udany dla uczestników rynku. Główne polskie indeksy zyskały od początku roku w USD (a tak nas postrzegają inwestorzy zagraniczni) od 18% do 21,3%. Nastrojom pomagało z pewnością otoczenie zewnętrzne, a dodatkowym argumentem były oczekiwania co do poprawy tempa wzrostu gospodarczego w Polsce oraz relatywnie gorsze zachowanie się rodzimego parkietu w poprzednich latach.

W miesiącu kończącym kwartał doszło do realizacji części zysków wypracowanych w styczniu i lutym. W PLN indeks szerokiego rynku WIG stracił 0,7%. Ujemną stopę zwrotu w skali miesiąca odnotowały także indeksy WIG20 (także -0,7%) oraz mWIG40 (-2%). Przecenie opierały się małe spółki, których indeks sWIG80 zyskał w marcu aż 3,2%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Pośród spółek dużej kapitalizacji, na uwagę zasługuje zachowanie się w marcu walorów Alior Banku. O ile cały subindeks WIGBanki stracił w skali miesiąca 3,4%, o tyle kapitalizacja Banku wzrosła o 9,3%, czego zasługą były: 1) dobre wyniki za IV kwartał 2016 roku, 2) aktualizacja możliwych do osiągnięcia synergii po przejęciu banku BPH oraz 3) ciepło przyjęta strategia Banku na lata 2017-2020, zakładająca m.in. osiągnięcie wskaźnika ROE w 2020 roku na poziomie 14%.

W dalszym ciągu lokomotywą wzrostów pozostają spółki paliwowe. Zarówno akcje PKN Orlen, jak i Grupy Lotos zyskiwały w marcu (odpowiednio 6,2% oraz 12,3%), podsumowując bardzo dobry kwartał w swoim wydaniu (wzrosty o 17,2% oraz 42,8%) odzwierciedlający wciąż pozytywne otoczenie marż rafineryjnych.

Warto również wyróżnić zachowanie się spółki LPP – najlepszego komponentu indeksu WIG20 w marcu. Akcje odzieżowej spółki zyskały 20% w oczekiwaniu na lepszy miesięczny odczyt odnośnie marcowej sprzedaży. O ile jednak LPP pochwaliło się wzrostem marży brutto na sprzedaży do dawno nie widzianego w marcu poziomu 60%, o tyle wzrost sprzedaży o 12% nie sprostał oczekiwaniom rynku.

Rynek długu

Dane makroekonomiczne ukazujące się w ostatnich tygodniach były wsparciem dla obligacji skarbowych. Pozytywnym zaskoczeniem dla inwestorów mógł być m.in. niski wstępny odczyt inflacji dla strefy euro (1,5% r/r). Na rynkach bazowych, obligacje umocniły się zwłaszcza w drugiej połowie miesiąca. Rentowność dziesięcioletnich US Treasuries nie zmieniła się jednak w stosunku do końca lutego i wyniosła ok. 2,4% . Również w Europie rentowności powróciły do poziomów z końca lutego (np. w przypadku Bunda ok. 0,3%).

Banki centralne (m.in. FED i EBC) potwierdzają, że odczyty makro poprawiają się co w dłuższej perspektywie może być zagrożeniem dla obligacji skarbowych.

W Polsce, dane makroekonomiczne które ukazały się w ostatnich tygodniach sugerują ożywienie wzrostu gospodarczego w kolejnych kwartałach. Przyspieszenie produkcji przemysłowej w pierwszym kwartale (9% r/r w styczniu i 1,2% r/r w lutym) oraz poprawa w zakresie produkcji budowlano-montażowej skłoniła część ekonomistów do zrewidowania swoich prognoz wzrostu PKB na 2017. Pojawiający się trend w poprawie danych zaburzył nieco ostatni odczyt PMI dla przemysłu (spadek z 54,4 pkt. do 53,5 pkt.).

Przez dłuższą część kwartału, rynek obligacji skarbowych znajdował się pod presją sprzedających. Negatywny wpływ na rynek miała pojawiająca się inflacja, która kształtowała także wzrost oczekiwań na podwyżki stóp procentowych. Dopiero w marcu rentowności obligacji zaczęły wyraźnie spadać. W przypadku dziesięciolatek, rentowność spadła z poziomu 3,8% do 3,5%. Wzrosty cen obligacji nabrały tempa w ślad za rynkami bazowymi po gołębim komunikacie FED. Wsparciem dla obligacji były także bardziej stanowcze wypowiedzi członków Rady Polityki Pieniężnej o pozostawieniu polityki monetarnej bez zmian.

Przy inflacji 2% (ostatni wstępny odczyt GUS, spadek z 2,2% w lutym), realne stopy procentowe pozostają ujemne. Mimo to, rynek spodziewa się utrzymania neutralnego nastawienia RPP także w kolejnych miesiącach.

Zielono aż miło...

Po udanym styczniu luty przyniósł kontynuację dobrych nastrojów na rynkach. Popyt na ryzykowne aktywa przełożył się na wzrost indeksu akcji światowych o 2,6%. Powody do zadowolenia mieli również inwestorzy na rynkach rozwijających się, których indeks MSCI EM w lutym zwiększył swą wartość o 3%. Widoczne w największych gospodarkach świata ożywienie koniunktury gospodarczej i poprawiające się wskaźniki makroekonomiczne zwiększają apetyt inwestorów na ryzyko.

Rynek akcji w Stanach Zjednoczonych znów wyznaczył w lutym nowe historyczne szczyty. Inwestorzy oczekiwali na wystąpienie Donalda Trumpa przed Kongresem, które pomimo braku istotnych i konkretnych informacji dotyczących planu gospodarczego, korzystnie wpłynęło na globalne nastroje. Prezydent USA powtórzył znane z kampanii wyborczej hasła (obniżenie podatków ?i zwiększenie nakładów na infrastrukturę).

Na lutowym posiedzeniu Fed nie zmienił stóp procentowych, ale znajduje się w cyklu zacieśnienia polityki pieniężnej. Ostatnie wypowiedzi członków Rezerwy Federalnej istotnie zwiększyły prawdopodobieństwo podwyżki stóp procentowych na najbliższym, marcowym posiedzeniu. Taki ruch uzasadniają dane makroekonomiczne z USA, które zaskakują na plus. Stopniowo rosną inflacja ?i płace, a „sentyment“ gospodarstw domowych i przedsiębiorstw poprawia się.

Pozytywne nastroje były widoczne również w Europie. Indeks Euro Stoxx 50 wzrósł w lutym ?o 2,8%. Na Starym Kontynencie ożywienie gospodarcze też nabiera siły, a solidne wzrosty wstępnych odczytów indeksów aktywności PMI w przemyśle i usługach strefy euro, Niemiec oraz Francji wzmocniły optymizm inwestorów dotyczący tempa wzrostu.

Na rynku surowców miedź zakończyła miesiąc na nieznacznie niższym poziomie (-0,3%) oscylując w okolicy 6.000 USD/t po silnych wzrostach w poprzednich miesiącach. Ropa naftowa podrożała o ok. 1% pomimo wysokiego poziomu zapasów, który negatywnie wpływa na rynek i pomimo działań podejmowanych przez OPEC.

Odbicie w Turcji…

W lutym najmocniejszym rynkiem w regionie był rynek turecki, który w USD wzrósł w miesiącu 5,6%. Obniżka ratingu od ostatniej agencji, jaka Turcję oceniała – agencji Fitch – wyznaczyła lokalny dołek na tamtejszym rynku. Od następnego dnia rynek zaczął wyraźnie odbijać w myśl zasady, że wszystkie najważniejsze negatywne informacje już za nami. Pomagało także relatywnie niższe niż historycznie pozycjonowanie inwestorów w Turcji (niedoważenie Turcji ?w portfelach fund managerów).

Znamy datę referendum w sprawie zmian w konstytucji, mającej zmienić system ?z parlamentarnego na prezydencki. Odbędzie się ono 16 kwietnia. Głos na ,,TAK” to koniec niepewności politycznej (jeden z czynników zachęcających inwestorów do powrotu na ten rynek) ?i w praktyce - jedynie stempel do obecnej sytuacji, gdzie decydujący głos we wszystkich sprawach ?i tak ma prezydent Erdogan. Na gruncie makro obserwujemy lekką poprawę sytuacji. Wskaźnik PMI wzrósł wprawdzie w lutym do poziomu 49,7 (z 48,7), jednak ciągle znajduje się na niskim poziomie.

Na Węgrzech i w Austrii nieco słabsze od oczekiwań wyniki za 4 kwartał podały banki regionalne OTP i Erste Bank. Główne zaskoczenie wynikało z nieco wyższego poziomu rezerw na złe kredyty ?w samym czwartym kwartale. Jeżeli spojrzymy jednak na wyniki całoroczne to są one rekordowe. ?W przypadku Erste to najwyższy poziom zysku netto w historii, dla OTP od 8 lat. Pomaga mocne otoczenie gospodarcze na ich najważniejszych rynkach. Odczyty wskaźników PMI na Węgrzech?i w Czechach znajdują się na bardzo wysokich poziomach, odpowiednio 59,5 oraz 57,6 pkt.

Rynek polski

Drugi miesiąc 2017 roku przyniósł kontynuację bardzo dobrych nastrojów na warszawskiej giełdzie. Wszystkie cztery główne indeksy odnotowały pokaźne wzrosty, a siłą napędową rynku okazały się spółki skupione w indeksie blue chipów (WIG20), który wzrósł aż o 6,5%. Niewiele ustępowały mu indeksy małych i średnich spółek – indeks sWIG80 oraz mWIG40 zyskały odpowiednio 3,8% i 4,2%. Indeks szerokiego rynku (WIG) zakończył luty z zyskiem rzędu 5,6%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Poza wciąż pozytywnym otoczeniem zewnętrznym, również lokalne wydarzenia wzmagały apetyt na akcje. Bankom, których subindeks WIGBanki wzrósł o 5,9%, sprzyjała wypowiedź Jarosława Kaczyńskiego odnośnie frankowiczów, oddalająca widmo rygorystycznej regulacji dla banków w sprawie przewalutowania kredytów. Najlepiej zachowującym się bankiem. spośród znajdujących się w indeksie WIG20 było PKO BP, ze wzrostem o 8,5% w skali miesiąca.

Warto również zwrócić uwagę na zachowanie się spółek rafineryjnych, PKN Orlen oraz Lotosu. Ich kapitalizacja w lutym zyskała odpowiednio 16% oraz 29,2%. Poza zaraportowanymi wciąż dobrymi wynikami za czwarty kwartał 2016 roku, wyobraźnię inwestorów o możliwym połączeniu spółek rozpalił przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów Henryk Kowalczyk. Miałby być to sposób na „zabezpieczenie” udziału Skarbu Państwa w Orlenie. Obecnie SP posiada przeszło 27,5% udziałów w spółce.

Najbliższy miesiąc upłynie pod znakiem publikacji wyników kwartalnych za ostatnie trzy miesiące 2016 roku. Mając na względzie, że od dołka z 18 listopada 2016 roku indeks WIG zyskał przeszło 24%, inwestorzy coraz częściej wypatrują oznak przesilenia na rynku. W tym kontekście, to właśnie ewentualne pozytywne raporty spółek mogą być kontrargumentem dla rozpoczęcia korekty.

Rynek długu

Luty przyniósł odreagowanie na rynku obligacji skarbowych zwłaszcza w Europie. Zyskiwał Bund oraz obligacje niektórych krajów peryferyjnych (np. Włoch czy Portugalii). Dane makroekonomiczne nie miały aż tak dużego wpływu na zmiany rentowności w przeciągu całego miesiąca. Część inwestorów mogła być zaskoczona wysokim wstępnym odczytem inflacji za luty dla strefy euro (2% r/r). Trzeba jednak zaznaczyć, że wzrost cen dotyczył kategorii nie-bazowych, a więc energii i żywności. Inflacja bazowa w strefie euro pozostaje na niskim poziomie 0,9% r/r.

Również inwestujący w obligacje korporacyjne mogli mieć powody do zadowolenia. Indeksy obligacji korporacyjnych rosną nieprzerwanie od początku roku zarówno w USA jak ?i w Europie. W ostatnim miesiącu spread kredytowy zacieśniał się głównie w Stanach. W Europie natomiast, stopa zwrotu z obligacji korporacyjnych była w dużej mierze efektem przesunięcie się krzywej stóp procentowych w dół. Stopa zwrotu z benchmarku Merrill Lynch Euro High Yield BB wyniosła 1,8% YTD w euro.

Hossa trwa...

Inwestorzy giełdowi rozpoczęli 2017 r. w dobrych nastrojach. Zagregowany indeks akcji światowych MSCI ACWI zyskał w styczniu 2,7% w USD. Amerykański rynek akcji osiągnął w tym czasie kolejne rekordowe poziomy (S&P500 +1,8%). Dobrze radziły sobie także rynki rozwijające się mierzone indeksem MSCI EM (+5,4% w USD).

W styczniu inwestorzy wyczekiwali na inauguracyjne przemówienie nowego prezydenta USA. Wystąpienie Donalda Trumpa nie przyniosło szczegółów w zakresie planów gospodarczych, co schłodziło optymizm dotyczący szybkiego wzrostu aktywności ekonomicznej i wpłynęło na osłabienie amerykańskiej waluty. W treści przemówienia dominowały za to znane z kampanii wyborczej zapowiedzi zwiększenia protekcjonizmu gospodarczego oraz ekspansji fiskalnej.

Opublikowane w styczniu w USA dane makroekonomiczne były dobre. W ocenie Rezerwy Federalnej ostatnie odczyty wspierają kontynuację zacieśnienia polityki pieniężnej. Co więcej, szefowa FED Janet Yellen wskazała, że amerykańska gospodarka rozwija się w kierunku, który uzasadnia stopniowe podwyżki stóp procentowych.

Na "Starym Kontynencie" Europejski Bank Centralny pozostawił parametry polityki pieniężnej bez zmian. Szef EBC Mario Draghi ocenił, że ostatnie sygnały o wzroście inflacji nie są wskaźnikiem trwałej tendencji, a czynniki zewnętrzne stanowią ryzyko dla wzrostu gospodarczego. Z kolei Theresa May potwierdziła, że Wielka Brytania będzie chciała opuścić wspólny rynek unijny i zastąpić go umową o wolnym handlu. W praktyce scenariusz ten zakłada dążenie do "twardego” wyjścia z UE, ale ostateczne przyjęcie warunków opuszczenia jej struktur będzie w gestii brytyjskiego Parlamentu. Dodanie tego ostatniego warunku zostało pozytywnie odebrane przez rynek, co widać było po umocnieniu funta.

Na rynku surowców wyróżniała się miedź, która w styczniu podrożała o 8% na fali oczekiwań poprawy popytu przy jednoczesnych możliwych zakłóceniach podaży w największych kopalniach. Z kolei na drugim biegunie znalazły się notowania ropy naftowej, która potaniała w styczniu o 3%. Był to efekt realizacji wcześniejszych zysków po informacjach o zmniejszeniu wydobycia przez kraje OPEC wsparty informacjami o możliwym zwiększeniu produkcji w USA.

Optymizm w regionie...

Początek roku był bardzo udany dla inwestujących w regionie.

Mocny wzrost w walucie lokalnej odnotował indeks turecki. W wyniku dużego osłabienia liry, wzrost w USD czy złotówce nie wygląda już tak okazale (w PLN indeks nawet spadł). Zgodnie z oczekiwaniami rating kraju obniżyła kolejna agencja – tym razem Fitch. Spośród 3 najważniejszych agencji ratingowych (S&P, Fitch, Moody’s) żadna nie ma już w tym momencie ratingu inwestycyjnego dla Turcji. Wydarzenie to było już jednak mocno w cenach i na drugi dzień po ogłoszeniu decyzji indeks zaczął swój rajd w górę. Turecki parlament wyraził zgodę na przeprowadzenie referendum w sprawie zmiany systemu parlamentarnego na prezydencki. Ma ono odbyć się w kwietniu. Głos na ,,TAK” to koniec niepewności politycznej (to czego tak bardzo nie lubią inwestorzy – wtedy następne wybory dopiero w 2019 roku) i w praktyce jedynie stempel do obecnej sytuacji, gdzie decydujący głos we wszystkich sprawach ma Prezydent Erdogan.

Inflacja w Czechach w grudniu wyniosła 2,0% r/r. To cel do którego dąży tamtejszy bank centralny. W połączeniu z poprawiającą się sytuacją makro (np. ostatni odczyt PMI 55,7), niewykluczone, że czeski bank centralny (jako jeden z mechanizmów obrony przed inflacją) zdecyduje się na uwolnienie czeskiej waluty (od listopada 2013 utrzymuje sztywny kurs do euro dokonując zakupów obcych walut z wykorzystaniem korony).

Dobre dano makro na Węgrzech. Sprzedaż detaliczna w listopadzie wzrosła o 4,7% (przyspieszenie vs październik i wyżej od konsensusu 3,8%), niewielki spadek do 4,4% odnotowała stopa bezrobocia (dane za listopad). Styczniowy wskaźnik PMI na wysokim poziomie 56,5 pkt.

Rynek polski

W styczniu panowały bardzo dobre nastroje na warszawskim parkiecie. W zaledwie jeden miesiąc wszystkie główne indeksy odnotowały solidne wzrosty, które nierzadko mogłyby być widziane jako statystyki stóp zwrotu na przestrzeni okresu całego roku. Indeks WIG20 wzrósł o 5,6%, sWIG80 o 7,2%. Indeks spółek średniej wielkości, mWIG40, zwyżkował aż o 10,1%, "ciągnąc" statystykę indeksu szerokiego rynku, WIG, do poziomu +6,7%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Głównym pociągowym zachowania się spółek indeksu WIG20 był KGHM. Kapitalizacja miedziowego konglomeratu wzrosła w minionym miesiącu o 34%(!), głównie w ślad za zwyżką notowań wydobywanego surowca na światowych giełdach (wzrost miedzi o 8% w USD). Entuzjazm inwestorów skierowany był również w stronę sektora bankowego (+9,2% subindeksu WIGBANKI), co można tłumaczyć lepszym od oczekiwań odczytem inflacji w Polsce za miesiąc grudzień. Tym samym pojawiły się pierwsze rozważania o ewentualnej podwyżce stóp procentowych przez RPP w przypadku zachowania tego trendu w publikacjach w kolejnych okresach.

Po przeciwnej stronie rynku znalazły się notowania jednej z gwiazd indeksu WIG20 w 2016 roku, spółki PKN. Kurs jej akcji spadł w styczniu o blisko 5%, a inwestorom nie spodobała się informacja o kupnie przez PERN 4,9% spółki w okresie od sierpnia 2016 roku. Zakup pakietu przez spółkę Skarbu Państwa został odczytany jako zwiększenie ekspozycji PKN na ryzyka polityczne.

Rynek długu

Na rynku obligacji skarbowych, poprzedni miesiąc przyniósł wyhamowanie wzrostów rentowności w USA oraz kontynuację osłabienia obligacji w Europie. Rentowność US Treasuries, która wzrosła znacząco po wyborach prezydenckich, oscylowała w styczniu w okolicy 2,4%. W tym samym czasie, rentowność niemieckiego Bunda wzrosła z 0,2 do 0,4%. Przyczynę takich wzrostów można upatrywać m.in. w pojawiającej się reflacji. Roczna dynamika cen za styczeń podniosła się znacząco, z 1,1% do 1,8%. Większość inwestorów zdaje sobie sprawę z tego, że skok w dynamice CPI to w dużej mierze efekt wzrostów cen energii i tzw. "efekt bazy” będzie wygasał. W kolejnych miesiącach inflacja w strefie euro powinna ustabilizować się na niższym poziomie.

Pomimo mieszanych nastrojów na rynku obligacji skarbowych, na rynku długu korporacyjnego panowała raczej dobra atmosfera. Większy apetyt na ryzyko skutkował zacieśnieniem się spreadu dla globalnych obligacji korporacyjnych. W segmencie High Yield dla obligacji z ratingiem BB, spadek marży kredytowej wyniósł 20 punktów bazowych.

Dobrze zakończony rok…

Grudzień inwestorzy giełdowi zakończyli w dobrych nastrojach i żaden z rynków nie odnotował straty. Najsilniejsze wzrosty miały miejsce w Europie. Czynnikiem powstrzymującym rynki europejskie przed większymi wzrostami po wyborach Donalda Trumpa na prezydenta US było referendum włoskie na początku grudnia (na temat zmian w ustawie zasadniczej). Zgodnie z oczekiwaniami społeczeństwo zagłosowało na "nie". Po dymisji M. Renziego szybko wskazany nastepca zapewnił o ciągłości polityki włoskiej. Oddaliło to perspektywę wcześniejszych wyborów. Dodatkowym czynnikiem wspierającym akcje w Europie było wydłużenie przez ECB programu QE. W połowie miesiąca amerykański FED zgodnie z oczekiwaniami podniósł stopy procentowe o 0,25%. Nie wywołało to przecen na giełdach, gdyż jest to wciąż niski poziom stóp, a podwyżki są spowodowane dobrą sytuacją gospodarczą i rosnącą inflacją.

Również cały rok 2016 należy zaliczyć do udanych dla inwestorów w akcje, choć zmienność w trakcie roku była bardzo duża. Pierwszy kwartał przebiegał pod znakiem spadków cen akcji. Był to efekt zawirowań na rynku chińskim oraz bardzo niskich cen na rynku surowcowym. W drugim kwartale rynek nieco odrobił straty, jednak był hamowany przez oczekiwanie na głosowanie w sprawie "Brexit-u". Po wyjściu z pierwszego szoku po referendum, rynki zaczęły odrabiać straty. W tym samym też czasie rynki obligacji zaczęły wyceniać powrót inflacji na świecie. Odpływy z obligacji powodowały napływ na rynki bardziej ryzykowne tzn. obligacji korporacyjnych oraz akcji. W czwartym kwartale, po wyborze D. Trumpa na prezydenta, rynek skupił się na pozytywnych, pro-wzrostowych zapowiedziach - głównie inwestycjach infrastrukturalnych oraz obniżkach podatków. Wywołało to wzrosty na większości rynków akcyjnych, wspierało oczekiwania wyższej inflacji oraz umocniło USD. Co warte podkreślenia - te ostatnie czynniki negatywnie wpływają na rynki rozwijające się. W efekcie indeks MSCI Emerging Markets "oddał" całą przewagę w stopie zwrotu nad rynkami rozwiniętymi, jaką udało mu się zbudować od początku 2016. Zagregowany indeks akcji światowych – MSCI ACWI zakończył rok stopą zwrotu w wysokości 5,6% w USD.

W perspektywie roku 2017 - pojawiająca się inflacja oraz lepszy wzrost gospodarczy to pozytywy. Oczywiście są też ryzyka: realizacja oczekiwanych obietnic Donalda Trumpa, a w Europie ryzyka polityczne (takie jak wybory we Francji, Holandii oraz Niemczech), rosnące rentowności obligacji, a tym samym – rosnący koszt finansowania dla firm. Jednak rok 2017 zapowiada się dobrze.

Region również na zielono…

Końcówka roku była udana dla wszystkich giełd w regionie. W Turcji mocne osłabienie tureckiej waluty ma swoje przełożenie na pogarszające się dane makroekonomiczne. Wskaźnik nastrojów konsumentów znów znajduje się na bardzo niskim poziomie z lipca, kiedy doszło do próby zamachu stanu. Dużo gorszy od oczekiwań był grudniowy odczyt inflacji (+1,64% m/m vs 0,9% konsensus). Daje to roczny odczyt na poziomie 8,5%, powyżej celu banku centralnego. Wskaźnik wyprzedzający PMI wciąż znajduje się na niskim poziomie 47,7 pkt (spadek z 48,8). Wzrost gospodarczy wyraźnie wyhamowuje. Dlatego rząd ogłosił kolejny program wsparcia, mający na celu pobudzenie akcji kredytowej oraz wspieranie inwestycji poprzez liczne zachęty podatkowe.

Notowaliśmy także kolejne obniżki podatków na Węgrzech. Po zmniejszeniu podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) do 9%, węgierski rząd zdecydował się na duże cięcia w podatku VAT na podstawowe artykuły żywnościowe. Ciągle dość mocno wspierane jest także budownictwo mieszkaniowe. Sytuacja fiskalna jest dobra, rok 2016 kraj powinien zamknąć z deficytem na poziomie poniżej 2%. Następne wybory parlamentarne na Węgrzech odbędą się w 2018 roku.

Bardzo dobre było także wykonanie budżetu w Czechach. Rok 2016 uda się zamknąć nadwyżką budżetową w wysokości 60 mld koron vs pierwotne założenie 70 mld koron deficytu.

To był mieszany rok dla giełd w regionie. Duże wzrosty na Węgrzech, symboliczny wzrost w Austrii, spadki w Czechach i w Turcji (głównie przez słabą walutę). Rynek turecki drugi rok z rzędu osiągnął gorsze wyniki niż szeroki rynek krajów rozwijających się. Wpływ na to miało kilka czynników, głównie geopolitycznych. Najważniejszym wydarzeniem roku była lipcowa próba zamachu stanu i przejęcia władzy przez wojsko. Ostatecznie się nie powiodła, ale jej efektem było wprowadzenie stanu wyjątkowego i duża skala zatrzymań i zwolnień, głównie w sektorze publicznym oraz medialnym. Ubiegły rok był niestety także rekordowy jeżeli chodzi o zamachy terrorystyczne, co mocno negatywnie wpływa zwłaszcza na sektor turystyczny. Agencja Moody’s zdecydowała się na obniżenie ratingu Turcji do poziomu poniżej poziomu inwestycyjnego, co spowodowało dalsze osłabienie tureckiej waluty oraz przyspieszenie odpływu kapitału z tamtejszego rynku. Najmocniejszym rynkiem w regionie w 2016 był rynek węgierski. Wzrósł w USD aż o 31%.

Rynek polski

W wyśmienitych nastrojach kończą 2016 rok inwestorzy warszawskiego parkietu. Rajd Świętego Mikołaja nie ominął również GPW, a zwyżka dotyczyła każdego z głównych indeksów. Najwięcej, bo aż 8,3% wzrósł indeks blue chipów, WIG20. Pociągnął on miesięczną statystykę indeksu szerokiego rynku, WIG, który w grudniu wzrósł o 6,4%. Skromniejsze, choć wciąż wysokie stopy zwrotu, odnotowały indeksy mWIG40 oraz sWIG80: odpowiednio 2,7% i 1,8%.

Miniony rok należał do udanych, zwłaszcza jeżeli weźmiemy pod uwagę powszechny pesymizm inwestorów oraz skalę ryzyk politycznych dla rynku kapitałowego możliwych do materializacji, jakie towarzyszyły uczestnikom rynku na przełomie 2015/2016. Roczna stopa zwrotu indeksu WIG na poziomie 11,4% wygląda w tym kontekście imponująco! Warto dodać, że kolejny rok z rzędu in plus wyróżniały się średnie spółki, których indeks, mWIG40, zyskał 18,2%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Po drugiej stronie rynku znalazł się sektor energetyczny oraz bankowy, których subindeksy, bez większej przyczyny, zniżkowały o odpowiednio 6% i 5,5%. W przypadku sektora bankowego warto zwrócić uwagę na sfinalizowanie zakupu przez PKO BP zakupu Raiffeisen-Leasing Polska. Transakcja oznacza, że bank nie wypłaci dywidendy z zysku za ubiegły rok, jak i niepodzielonego zysku z lat ubiegłych.

Brzemię ryzyka politycznego niosły na sobie głównie spółki - komponenty indeksu WIG20, który w ostatecznym rozrachunku kończy jednak rok blisko 5% na plusie, dzięki znakomitemu zachowaniu się w ostatnim kwartale roku. W tym przypadku, z jednej strony, pomocna była poprawa nastrojów na giełdach światowych po wygranej Donalda Trumpa w wyścigu po fotel prezydenta USA. Z drugiej strony, wspomniane wyżej ryzyka polityczne nie zmaterializowały się w najczarniejszym dla rynku scenariuszu. Wystarczy wspomnieć chociażby sierpniową prezentację przez Kancelarię Prezydenta nowej wersji ustawy frankowej, która wywołała euforyczną reakcję na kursach banków w tym miesiącu, czy też zapowiedź wdrożenia łagodniejszej wersji reformy systemu emerytalnego. Dodatkowo, dobre otoczenie zewnętrzne pomagało innym, nie skażonym dotychczas polityką, koniom pociągowym indeksu WIG20: dzięki lepszemu otoczeniu na rynku surowców o 48,7% wzrosła w 2016 roku kapitalizacja KGHM. Z kolei umocnienie się dolara oraz wciąż nie najgorsze otoczenie rafineryjne wspierały zachowanie się kursu PKN, który poszybował w górę o blisko 30% w skali roku. Po drugiej stronie barykady, znalazł się sektor energetyczny (subindeks WIG-energia spadł o 12,9%), który stał się zarówno źródłem finansowania pomocy dla polskich kopalń, jak i bezpośrednio Skarbu Państwa w formie podatku wynikającego z podnoszenia wartości nominalnej kapitału w tych spółkach.

W grudniu, na uwagę zasługuje zawarcie umowy pomiędzy włoskim Unicredit, a PZU (+12,3% w skali miesiąca) działającym w porozumieniu z Polskim Funduszem Rozwoju odnośnie sprzedaży 32,8% udziału w banku Pekao (+6,4%). Tym samym, po 17 latach, Unicredit przestał być inwestorem strategicznym banku.

Dobra końcówka roku nastraja pozytywnie na kolejny rok, choć ryzyka polityczne w ujęciu rok do roku pozostają podobne: zarówno lokalnie w Polsce, jak i w Europie (m.in. wybory prezydenckie, parlamentarne we Francji). Oczekiwana poprawa koniunktury gospodarczej (zwłaszcza od II kwartału roku), silny rynek pracy i konsumpcja powinny wspierać zyski przedsiębiorstw przy jednocześnie umiarkowanych obecnie wycenach indeksu.

W Stanach wzrosty rentowności w ślad za decyzją FED…

W grudniu, amerykańska Rezerwa Federalna, zgodnie z oczekiwaniami podniosła stopy procentowe o 25 pb. Chociaż nie było to zaskoczeniem dla inwestorów to niespodzianką była liczba podwyżek zapowiadanych na przyszły rok (trzy zamiast oczekiwanych dwóch). Perspektywa szybszego tempa normalizacji polityki monetarnej spowodowała kontynuację osłabiania się obligacji skarbowych, głównie w Stanach. US Treasuries zanotowały wzrost rentowności (czyli spadek ceny) o 6 pb (do 2,44%).

Lepiej było w Europie. Rentowność niemieckiego Bunda spadła o 7 pb (do 0,208%). Zyskiwały także obligacje z krajów peryferyjnych: Włoch i Hiszpanii. Ostatnie dane PMI oraz GfK pokazują, że wybory prezydenckie w USA oraz tzw. Brexit nie miały negatywnego wpływu na nastoje europejskich przedsiębiorców. Wątpliwości co do trwałości wzrostu gospodarczego w Europie jednak pozostają. To między innymi z tego powodu Europejski Bank Centralny zdecydował o przedłużeniu programu skupu aktywów.

Pod koniec grudnia w Stanach opublikowano ostateczną dynamikę PKB za trzeci kwartał. Wzrost gospodarczy wyniósł 1,4 % r/r jednak przy dużym jednorazowym wzroście eksportu soi oraz dodatniej kontrybucji zapasów. Choć PKB za czwarty kwartał poznamy dopiero w styczniu 2017, to biorąc pod uwagę dane makroekonomiczne za październik i listopad można stwierdzić, że wzrost koniunktury w 2016 będzie kształtował się między 1,5 a 2% r/r, a więc poniżej pierwotnych założeń FED (2,4 r/r). PKB w 2016 było rozczarowujące nie tylko ze względu na dynamikę, ale także na strukturę. Okazuje się, że motorem wzrostu amerykańskiej gospodarki pozostawała w zasadzie tylko konsumpcja prywatna z dynamiką w okolicach 2,5-3% r/r. "Kulą u nogi" wciąż są słabe inwestycje przedsiębiorstw. Część ekonomistów ma nadzieję, że stymulus fiskalny który zapowiedział Trump zachęci przedsiębiorstwa do inwestowania. Przeszkodą będzie jednak umacniający się dolar oraz wzrost kosztu finansowania (ze względu na wzrost stóp procentowych).

W 2016, najważniejszym czynnikiem kształtującym ceny obligacji było przyspieszenie inflacji pod koniec roku. Odbicie cen surowców oraz perspektywa łagodnej polityki fiskalnej dodatkowo negatywnie wpływały na obligacje skarbowe. W efekcie, obligacje oddały dużą część, bądź cały zysk wypracowany w pierwszej połowie roku. Dla przykładu rentowność amerykańskich US Treasuries wzrosła w ciągu roku o 17,5 pb. Nieco lepiej było w Europie i w Japonii, gdzie rentowność dziesięciolatek spadła o 42 pb. oraz 22 pb. odpowiednio.

Chociaż nastroje na rynku obligacji skarbowych były mieszane, to w przypadku globalnych obligacji korporacyjnych, rok 2016 należy ocenić pozytywnie. Indeks obligacji denominowanych w EUR z segmentu HY dał zarobić 9,07%, jego odpowiednik w USD zyskał 13,22%. Dodatnie stopy zwrotu notowali także inwestorzy kupujący obligacje z ratingiem inwestycyjnym. Indeks tych obligacji denominowany w EUR zyskał 3,32%. Czynnikami które zadecydowały o wzrostach obligacji korporacyjnych były m.in.: relatywnie łagodna polityka monetarna oraz odbicie cen surowców które spowodowało zmniejszenie liczby upadłości w sektorze wydobywczym.

Grudzień nie przyniósł znaczących zmian na polskim rynku obligacji skarbowych. O ile na początku miesiąca nasz dług był nieco mocniejszy dzięki poprawie nastrojów na rynkach bazowych oraz podwyżce perspektywy ratingu Polski przez agencję S&P (rating pozostał bez zmian na poziomie BBB+, perspektywa została podniesiona do stabilnej), to w samej końcówce roku, za sprawą wyższego odczytu inflacji CPI, obligacje wróciły do poziomów z końca listopada. Ostatecznie, na koniec roku rentowność obligacji 10-letnich wyniosła 3,63%, 5-letnich 2,88%, a 2-letnich 2,02%. Złoty umocnił się do euro i do dolara, za które płaciliśmy odpowiednio 4,40 zł i 4,19 zł. Rok 2016 nie był jednak udany dla naszej waluty, przez ostatnie 12 miesięcy złoty osłabił się do euro i dolara o ponad 3% i 6%.

Z perspektywy całego roku inwestorzy na rynku długu nie mają powodów do zadowolenia. Indeks polskich obligacji skarbowych Merrill Lynch Polish Governments (G0PL) zyskał zaledwie 0,2%, a o słabym wyniku zdecydowała przede wszystkim silna przecena po amerykańskich wyborach prezydenckich.

Triumf Donalda Trumpa

Kluczowym wydarzeniem listopada było niespodziewane zwycięstwo Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w USA. Negatywna reakcja rynków finansowych była tylko chwilowa, a inwestorzy szybko skupili się na pozytywnych aspektach propozycji prezydenta-elekta dla gospodarki Stanów Zjednoczonych. Dodatnie stopy zwrotu obserwowaliśmy w krajach rozwiniętych, których indeks MSCI ACWI zyskał w skali miesiąca 0,6% w dolarze. Słabo radziły sobie rynki wschodzące (indeks MSCI EM spadł w listopadzie o 4,7%). Z kolei na rynku walutowym wyraźnie umacniał się dolar, a traciły waluty krajów rozwijających się.

Listopad był zdecydowanie udanym miesiącem na Wall Street. Wprawdzie pierwsza reakcja rynku na wygraną Donalda Trumpa była gwałtowna, ale początkowe osłabienie dolara i znaczne spadki na giełdach zostały bardzo szybko skorygowane. Górę wzięły oczekiwania na stymulację gospodarki wynikającą z cięć podatków i wzrostu wydatków budżetowych nad obawami o wzrost protekcjonizmu w polityce handlowej. Indeks S&P500 zwyżkował w listopadzie o 3,4%, a Dow Jones o 5,4%.

Z uwagi na wybory prezydenckie nieco w cieniu znalazło się posiedzenie Fed, podczas którego zgodnie z oczekiwaniami pozostawiono stopy procentowe na niezmienionym poziomie. Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w pierwszej reakcji spowodowała spadek prawdopodobieństwa podwyżki stóp procentowych w USA nawet poniżej 50%, jednak szybko górę wzięło przekonanie, że plany gospodarcze nowego prezydenta oznaczają wzrost deficytu fiskalnego i inflacji, a więc wyższe, a nie niższe ryzyko zacieśnienia polityki pieniężnej. Obecnie rynek w pełni wycenia podwyżkę stóp w grudniu. Z kolei silniejsze dane makroekonomiczne z USA mogą sugerować szybsze podwyżki przez FOMC w 2017 r.

Surowce dyskontują stimulus

Na fali obietnic prezydenta-elekta o wzroście wydatków na infrastrukturę dobrze radziły sobie surowce, w tym metale przemysłowe. Warto zwrócić uwagę na notowania miedzi, która zdrożała w listopadzie o ponad 20% w dolarze. Zyskiwała również ropa naftowa (+5,2%). Pod koniec miesiąca państwa zrzeszone w OPEC porozumiały się w sprawie ograniczenia wydobycia surowca przez kartel do 32,5 mln baryłek dziennie. Na drugim biegunie znalazło się złoto, które straciło 8% w skali miesiąca.

Rynki rozwijające się pod presją…

Listopad nie był zbyt udany dla rynków rozwijających się. Po dużym wzroście rentowności amerykańskich obligacji skarbowych inwestorzy wycofywali swoje pieniądze z rynków bardziej ryzykownych. Widać to zwłaszcza po osłabianiu się ich walut lokalnych do USD. Mocny spadek zanotowała zwłaszcza turecka Lira, która osłabiła się do dolara w miesiącu o ponad 10%. Spadek waluty ma negatywny wpływ na wskaźnik zaufania konsumentów, który znów jest na niskich poziomach sierpniowych (pierwszy miesiąc po nieudanym zamachu stanu). Na wycofywanie się kapitału z Turcji miały wpływ także wydarzenia polityczne, takie jak rekomendacja parlamentu europejskiego by zamrozić negocjacje w sprawie przystąpienia Turcji do UE (sygnalizujące na wyraźne pogorszenie relacji) oraz dalsze zatrzymania w kraju przeciwników politycznych pod pretekstem kontaktów z organizacjami terrorystycznymi. Łącznie w listopadzie z tureckiego rynku akcji odpłynęło 683 mln USD.

Rynkiem, który zachowywał się relatywnie lepiej był rynek węgierski. Rząd planuje zmniejszyć w 2017 roku podatek dochodowy od osób prawnych (CIT) do 9%, aby pobudzić wzrost gospodarczy. Gdyby ta zmiana weszła w życie, byłby to najniższy podatek korporacyjny w Unii Europejskiej. Słabiej zachowywał się rynek w Pradze, głównie za sprawą słabego zachowania kursu CEZ, który spadł w miesiącu o 10%.

Rynek polski

W listopadzie warszawska giełda mieniła się kolorem czerwonym. Największe spadki dotknęły spółki o małej kapitalizacji, których indeks, sWIG80, zniżkował o 2,6% w skali miesiąca. Zaledwie o 0,3% zniżkował indeks mWIG40, z kolei indeks skupiający spółki blue chips, WIG20, zanurkował o 0,9%. Indeks szerokiego rynku, WIG, zakończył miesiąc spadkiem rzędu 1,1%.

Pomimo panujących nie najlepszych nastrojów, kilka spółek pozytywnie zaskoczyło swoim zachowaniem. Zdecydowaną gwiazdą giełdowego parkietu w Polsce był w listopadzie KGHM. Kapitalizacja miedziowego konglomeratu zwiększyła się w minionym miesiącu o blisko 23%, a powodem zwyżek były wzrosty na światowym rynku miedzi oraz umocnienie się amerykańskiego dolara po wygranej batalii Donalda Trumpa w wyścigu po fotel prezydenta Stanów Zjednoczonych.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Po drugiej stronie rynku znalazł się sektor energetyczny oraz bankowy, których subindeksy, bez większej przyczyny, zniżkowały o odpowiednio 6% i 5,5%. W przypadku sektora bankowego warto zwrócić uwagę na sfinalizowanie zakupu przez PKO BP zakupu Raiffeisen-Leasing Polska. Transakcja oznacza, że bank nie wypłaci dywidendy z zysku za ubiegły rok, jak i niepodzielonego zysku z lat ubiegłych.

Wzrosty rentowności

Wybory prezydenckie w USA negatywnie wpłynęły na globalny rynek obligacji skarbowych. Rentowności rosły nie tylko w Stanach ale także w Europie oraz w krajach rozwijających się. Amerykańskie dziesięciolatki miały na koniec listopada rentowność ok. 2,4% podczas gdy miesiąc wcześniej wynosiła ona ok. 1,8%. W tym samym czasie, w Niemczech, rentowność obligacji skarbowych wzrosła z 0,2% do 0,3%.

Za inwestorami fatalny miesiąc na rynku polskich obligacji skarbowych. Rentowność naszych dziesięciolatek wzrosła o 56 punktów bazowych, a więc podobnie jak w przypadku amerykańskich papierów i wyraźnie więcej niż obligacje innych krajów europejskich. Na koniec listopada rentowność obligacji 10-letnich wyniosła 3,65%, 5-letnich 2,88%, a 2-letnich 1,94%. Na mocnych minusach miesiąc kończyły również obligacje zmiennokuponowe, co odbiło się na wynikach funduszy gotówkowych. Także złoty znalazł się pod presją sprzedających. Nasza waluta osłabiła się do euro o 3,3% (kurs na koniec miesiąca: 4,45) i do dolara o 6,8% (kurs: 4,21).

Umocnienie dolara i taniejąca ropa

Październik przyniósł spadki na rynkach rozwiniętych mierzonych indeksem MSCI ACWI (-1,8%). Na tym tle lepiej wypadły rynki rozwijające się, których indeks MSCI EM zakończył miesiąc na symbolicznym plusie (+0,2%). Wzrosty akcji ograniczały umacniający się dolar i taniejąca ropa. Aprecjacji amerykańskiej waluty sprzyjały rosnące oczekiwania, że Rezerwa Federalna może się w grudniu zdecydować na podwyżkę stóp procentowych. W obliczu dostatecznie dobrych danych z gospodarki USA obecnie bardziej prawdopodobny jest scenariusz, że członkowie FOMC będą chcieli zaostrzyć politykę pieniężną jeszcze w tym roku.

Dodatkowo pod koniec miesiąca nastroje na rynkach pogorszyły obawy o wynik wyborów prezydenckich w USA (8 listopada). Patrząc na ostatnie sondaże przewaga kandydatki Demokratów Hillary Clinton nad kandydatem Republikanów Donaldem Trumpem znacząco zmalała. Rosnące szanse na wygraną Donalda Trumpa w wyścigu o urząd prezydenta USA osłabiły dolara.

W Europie sytuacja na giełdach wyglądała nieco lepiej niż w USA. EBC zapowiedział, że nie skończy nagle programu skupu aktywów. Wcześniej pojawiło się sporo medialnych doniesień sugerujących, że Europejski Bank Centralny może ograniczyć trwający program. Podczas konferencji prasowej Mario Draghi stwierdził, że kierunek dla polityki pieniężnej EBC na kolejne miesiące może wyznaczyć dopiero grudniowa aktualizacja prognoz PKB i inflacji.

W oczekiwaniu na decyzję OPEC…

Na rynku surowców spora zmienność była widoczna w notowaniach ropy naftowej. W październiku cena ropy Brent przekroczyła 53 dolary za baryłkę, osiągając najwyższy poziom od roku, na fali informacji, że Rosja wspiera porozumienie OPEC w sprawie zmniejszenia podaży surowca. Wydaje się jednak, że zapowiadane ograniczenie wydobycia może nie nastąpić, a dyskontowane przez rynek fiasko porozumienia przełożyło się na spadek cen "czarnego złota" o ponad 4% w skali miesiąca.

Spokojnie w regionie

Październik był dobrym miesiącem na rynkach CEE. Solidne wzrosty odnotowały rynki węgierski oraz czeski. Duża zmienność widoczna była na rynku tureckim, który ostatecznie zamknął miesiąc także na plusie, odreagowując straty po obniżce ratingu przez agencję Moody’s pod koniec września.

Konsekwencją obniżki ratingu Turcji jest odpływ kapitału z tamtego rynku. Od momentu obniżki inwestorzy sprzedali tureckie obligacje skarbowe za łącznie 665 mln USD. Lira turecka do dolara jest na najniższym poziomie w historii.

W Czechach wskaźnik nastrojów w gospodarce (ESI) wzrósł czwarty miesiąc z rzędu. Jest teraz na najwyższym poziomie od początku roku. Najmocniej w październiku rosły akcje banków oraz spółki energetycznej CEZ (dzięki rosnącym cenom prądu).

Najszybciej rosnącym rynkiem w październiku był rynek węgierski. Podobnie jak na innych rynkach CEE, tu także mocny był sektor bankowy. Do wzrostów dołożyła się także spółka MOL. Pomagał spadek cen ropy oraz opublikowanie nowej strategii. Mniejszy nacisk tym razem ma być położony na akwizycje, a większy na rozwijanie biznesu w obszarach i na rynkach, gdzie spółka notuje przewagi konkurencyjne.

Rynek polski

Październik przyniósł długo wyczekiwaną poprawę nastawienia inwestorów względem spółek o dużej kapitalizacji. Indeks WIG20 wzrósł o 6,2% w skali miesiąca, ciągnąc w górę statystykę indeksu szerokiego rynku WIG, który zwyżkował w minionym miesiącu o 4,4%. Zasłużony odpoczynek stał się udziałem spółek o średniej kapitalizacji, których indeks, mWIG40, zwyżkował o "zaledwie" 2,1%, z kolei indeks sWIG80, skupiający małe spółki, pozostał bez zmian w ujęciu miesięcznym.

Dobra postawa indeksu blue chipów to zasługa przede wszystkim spółek segmentu paliw. Zarówno PKN Orlen, jak i Grupa Lotos pochwaliły się solidnymi wynikami za 3 kwartał roku. Dodatkowo, zachowaniu tychże spółek pomagała poprawa otoczenia rafineryjnego w październiku. W konsekwencji odnotowano wzrosty o przeszło 19% (!) w skali miesiąca.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Prawdziwą gwiazdą października był producent i sprzedawca odzieży, spółka LPP. Komunikując, za miesiąc wrzesień, pierwszą od wielu miesięcy poprawę marżowości biznesu, przy jednoczesnym wzroście sprzedaży w ujęciu rocznym, spółka powróciła do łask inwestorów w wielkim stylu – kapitalizacja właściciela marki Reserved wzrosła w październiku o 49,4%!

Warto również odnotować pokaźne wzrosty walorów PZU (11,7%), jako konsekwencji rozwiania obaw o poziom wypłacanej dywidendy w prezentacji polityki w tym zakresie.

Rynek długu

W reakcji na serię nieco lepszych danych makroekonomicznych (indeksy PMI, zamówienia na dobra trwałego użytku w USA, inflacja w strefie euro i w Stanach Zjednoczonych) inwestorzy sprzedawali obligacje skarbowe.

W USA, ceny konsumpcyjne wzrosły w o 1,5% r/r. W tym samym czasie, inflacja bazowa (czyli wzrost cen we wszystkich kategoriach z wykluczeniem energii i żywności) wyniosła 2,2%. Wobec lepszych odczytów inflacji w USA, rentowność US Treasuries wzrosła o ok. 20 pb. (pod koniec października wynosiła 1,8% wobec 1,6% miesiąc wcześniej). Perspektywa powrotu inflacji do założonego przez FOMC celu (2% dla deflatora konsumpcji) jest szczególnie negatywna dla instrumentów o stałym dochodzie. Wzrost inflacji zmniejsza realną wartość przyszłych dochodów z wypłacanych kuponów oraz zwiększa ryzyko zacieśnienia polityki monetarnej przez bank centralny.

W zakresie obligacji skarbowych spadki dominowały także na rynku europejskim. Niemiecki Bund ma teraz rentowność ok. 0,18% (wobec -0,13% pod koniec zeszłego miesiąca). Nieco lepsze nastroje panowały natomiast na rynku obligacji korporacyjnych. Miesięczna stopa zwrotu dla segmentu high yield wyniosła 0,8%. Spadki zaczęły się dopiero pod koniec miesiąca gdy doszło do nasilenia sprzedaży obligacji skarbowych.

Udane zwieńczenie kwartału (poza Polską...)

Wrzesień przyniósł zwyżki na światowych giełdach, poprawiając bilans udanego dla posiadaczy akcji kwartału. Dodatnie stopy zwrotu obserwowaliśmy w większym stopniu na rynkach rozwijających się, których indeks MSCI EM wzrósł o 1,1% w skali miesiąca. Mniejsza skala wzrostów widoczna była na rynkach rozwiniętych mierzonych indeksem MSCI ACWI (0,4% we wrześniu).

Na ostatnim, wrześniowym posiedzeniu FED pozostawił stopy procentowe w USA na niezmienionym poziomie. Z komunikatu Rezerwy Federalnej płynął wniosek, że czynniki przemawiające za podwyżką stóp uległy wzmocnieniu. Obecnie rynek za bardziej prawdopodobny uważa scenariusz jednej podwyżki stóp procentowych w tym roku. Perspektywa zacieśnienia polityki pieniężnej sprzyja wartości amerykańskiej waluty.

Z kolei w Europie ostatnie posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego rozczarowało inwestorów brakiem decyzji w zakresie dalszego stymulowania gospodarki. W skali miesiąca indeks Euro Stoxx 50 zniżkował o 0,7%. Warto również wspomnieć, że pod koniec września pod presją znalazły się walory Deutsche Banku, któremu grozi kara ze strony Departamentu Sprawiedliwości USA za nieprawidłowości związane ze sprzedażą instrumentów finansowych powiązanych z amerykańskimi kredytami hipotecznymi.

Drożeją ceny surowców...

Na rynku surowców na uwagę zasługuje istotny wzrost cen węgla, który podrożał o 20% we wrześniu, zwiększając swoją wartość o 50% od początku roku. Wrzesień przyniósł także wzrosty cen ropy naftowej (+6,2%), choć w skali kwartału po dużej zmienności jej cena spadła o blisko 2%. Notowaniom czarnego złota pomogło osiągnięte pod koniec września porozumienie OPEC w sprawie ograniczenia produkcji przez kartel, mimo że szczegóły w zakresie cięcia wydobycia przez poszczególne państwa nie zostały jeszcze ustalone.

Spokojnie w regionie

Wrzesień był kolejnym nie najgorszym miesiącem na rynkach regionu. Bardzo dużą zmienność obserwowaliśmy w Turcji. Do czasu obniżki ratingu do poziomu poniżej inwestycyjnego przez agencję Moody’s rynek turecki był jednym z lepiej zachowujących się rynków, rosnąc 5%. Rewizja ratingu sprawiła jednak, że ostatecznie miesiąc zakończył się wynikiem bliskim zeru. Jedyną agencją teraz, która ciągle ocenia Turcję na poziomie inwestycyjnym jest Fitch. Najbliższa rewizja spodziewana jest w październiku.

Czechy zakończyły miesiąc na lekkim plusie. Pomogły bardzo dobre dane makro. Wskaźnik koniunktury gospodarczej (ESI) wzrósł do najwyższego poziomu od 9 miesięcy (106,1 pkt). Wzrósł także wskaźnik PMI z 50,1 do 52,0 pkt. Jednym z ważniejszych wydarzeń w Czechach była kolejna sprzedaż 24,5% pakietu Moneta Money Bank przez GE Capital.

Agencja ratingowa S&P podwyższyła rating Węgier o jeden krok do poziomu inwestycyjnego. Perspektywa jest stabilna. To druga agencja, po Fitch, która zdecydowała się na ten krok. Bardzo mocny jest także wskaźnik PMI na Węgrzech (wzrósł do poziomu 57 pkt)

Rynek polski

Po udanym okresie wakacyjnym, wrzesień przyniósł ochłodzenie nastrojów na warszawskiej giełdzie. Dotyczyło ono jednakże tylko spółek o dużej kapitalizacji. Po raz kolejny indeks WIG20 był zdecydowanym maruderem pośród głównych indeksów, tracąc 4,7% w skali miesiąca i psując tym samym statystykę indeksu WIG: zniżka o 1,8%. W kręgu zainteresowania inwestorów w dalszym ciągu znajdują się małe i średnie spółki, których indeksy sWIG80 oraz mWIG40 zyskały we wrześniu odpowiednio 1,1% i 2,2%. Również w ujęciu od początku roku po trzech kwartałach obraz GPW jest analogiczny do wrześniowego: indeks WIG20 zniżkuje o 8%, z kolei indeksy sWIG80 oraz mWIG40 mogą pochwalić się pokaźną stopą zwrotu rzędu 8,9% i 13%!

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Na zachowanie się indeksu WIG20 ponownie wpływ miała scena polityczna. Inwestorom nie spodobał się pomysł dotyczący podnoszenia wartości nominalnej kapitału w spółkach Skarbu Państwa o 50 mld zł w ciągu 5 lat i konieczność zapłaty ponad 10 mld zł podatku związanego z potencjalnymi operacjami. Szczególnie słabo reagowały kursy PGNiG (-5,3%) oraz spółek energetycznych (subindeks WIG-Energia stracił we wrześniu 8,9%). Tym ostatnim nie pomagały również publikacje aktualizacji strategii (dla Enei, PGE oraz Tauronu), które poza Tauronem miały zbyt ogólnikowy charakter (PGE), jak również wskazywały na zwiększenie intensywności w obszarze nakładów inwestycyjnych (Enea).

Warto również zauważyć słabe zachowanie się walorów Alior Banku (-12,9%). Bank uzyskał wyłączność negocjacyjną na zakup podstawowej działalności bankowej Raiffeisen Bank Polska. Ewentualne porozumienie się stron odnośnie ceny transakcji będzie skutkować koniecznością podwyższenia kapitału Alior Banku – drugiego już w ciągu niespełna roku czasu (poprzednio na przeprowadzenie akwizycji Banku BPH).

Rynek długu

Na globalnym rynku obligacji, wyraźnie zmniejszył się apetyt inwestorów na bardziej ryzykowne aktywa. Takie zachowanie rynków to w dużej mierze efekt rozczarowującego komunikatu po posiedzeniu EBC. Bank Centralny strefy euro jak na razie nie zasygnalizował konieczności wydłużenia programu skupu aktywów, czyli tak zwanego QE. Obligacje korporacyjne z ratingiem inwestycyjnym zakończyły miesiąc minimalnie poniżej zera, a obligacje z segmentu high yield straciły 0,5%. Nieco lepiej zachowywały się natomiast obligacje skarbowe, zwłaszcza te z krajów peryferyjnych (z wyjątkiem Portugalii). Niemiecki bund nadal ma rentowność poniżej zera (-0,1%).

We wrześniu, przy wyższej niż w poprzednich miesiącach zmienności, polskie obligacje skarbowe zachowywały się słabiej od papierów z rynków bazowych. Wzrost awersji do ryzyka sprawił, że rentowność naszych dziesięciolatek wzrosła do poziomu 2,92%. Spadały również ceny obligacji o krótszych terminach do wykupu, rentowności obligacji 5-letnich i 2-letnich na koniec miesiąca wyniosły 2,34% i 1,76%. Kiepski klimat na rynku długu nie przełożył się na notowania złotego, który zyskał do euro i dolara. Kurs EUR/PLN wyniósł 4,30, a USD/PLN 3,82.

Wakacyjne wzrosty

W okresie wakacyjnym na rynkach widoczny był pozytywny nastrój. Sierpień przyniósł wzrosty przede wszystkim na rynkach rozwijających się, których indeks MSCI EM zwyżkował o 2,3%. Z kolei indeks giełd krajów rozwiniętych zakończył miesiąc jedynie na symbolicznym plusie (+0,1% m/m).

Na decyzje inwestorów w dużej mierze wpływały działania banków centralnych. W tym kontekście warto zwrócić uwagę na decyzję Banku Anglii (BoE), który nie tylko obniżył stopy o 25 pb, ale również zwiększył skalę programu skupu aktywów. BoE zapowiedział, że stopy mogą w przyszłości jeszcze spaść, ale nie poniżej zera. W reakcji na tę decyzję funt stracił na wartości (ale już w drugiej połowie miesiąca umocnił się), a indeksy giełdowe w Europie, szczególnie w Wielkiej Brytanii, wzrosły. W skali miesiąca indeks Euro Stoxx 50 zwyżkował o 1,1%.

Rynki akcji za oceanem w zasadzie pozostały na niezmienionych poziomach w ujęciu miesięcznym. Po wystąpieniu szefowej Amerykańskiego Banku Centralnego na konferencji poświęconej polityce pieniężnej w Jackson Hole znów wzrosło prawdopodobieństwo podwyżek stóp w Stanach Zjednoczonych jeszcze w bieżącym roku. Komentarze Janet Yellen oraz jej zastępcy Stanleya Fischera wskazały na poprawę sytuacji na rynku pracy oraz lepsze perspektywy aktywności gospodarczej i inflacji.

Efekt jastrzębiej interpretacji komunikatów przedstawicieli FED był widoczny na rynku walutowym. Amerykański dolar umocnił się do euro, co pociągnęło w dół notowania surowców. W skali miesiąca miedź potaniała o 6,3%, a złoto o 3,1%.

Spokojnie w regionie

Większość giełd zakończyła miesiąc na lekkich plusach. Jedynym indeksem, który odnotował spadki był rynek w Czechach, głównie za sprawą słabego zachowania się kursu banku Komercni (spadł w miesiącu 13,8%), po tym jak zarząd po wynikach II kwartału zapowiedział obniżenie stopy wypłaty dywidendy.

Jednym z lepszych rynków był z kolei rynek austriacki. Bardzo dobre wyniki za II kwartał potwierdził Erste Bank, dodatkowo wspierany informacją o obniżeniu podatku bankowego w Austrii od przyszłego roku. Ma to dać blisko 100 mln EUR oszczędności. Z banków regionu nie zawiódł także węgierski OTP, notując wynik netto 18% lepszy od oczekiwań, głównie za sprawą niższych odpisów na złe kredyty.

Po nieudanej próbie zamachu stanu w lipcu, sytuacja w Turcji powoli wraca do normy. Zgodnie z oczekiwaniami mamy jednak wyhamowanie wzrostu gospodarczego. Dane odnośnie wzrostu PKB za III kwartał będą wyraźnie gorsze niż w II kwartale. Wskaźnik PMI za sierpień utrzymuje się ciągle na niskim poziomie 47 pkt. Sezon wyników za II kwartał pokazuje, że spółki tureckie dobrze radzą sobie w tym zmiennym otoczeniu. Bardzo dobre wyniki powyżej oczekiwań zanotował zwłaszcza sektor bankowy. Jedyne branże które rozczarowały to sektor lotniczy (oczekiwane) oraz petrochemiczny.

Rynek polski

Wakacyjny okres wypadł niezmiernie udanie dla inwestujących na warszawskiej giełdzie. Po "zielonym” lipcu, również sierpień upłynął pod dyktando giełdowych byków. Indeks WIG zyskał w tym czasie 3,8%, WIG20 1,9%, sWIG80 3,9%, a mWIG40 aż 9,6%!

Wyróżniająca się dobra koniunktura pośród spółek małej i średniej kapitalizacji odzwierciedla zarówno dobry sezon wyników za II kwartał roku dla wielu z nich (m.in. producenci gier, spółki deweloperskie, przemysłowe nastawione na eksport), jak również poprawiające się otoczenie zewnętrzne, w których działają. W tym drugim przypadku dobrym przykładem jest Jastrzębska Spółka Węglowa, której akcje wzrosły w sierpniu o 55%!, co było w znacznej mierze pokłosiem dynamicznego odbicia cen węgla koksowego na globalnym rynku.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Po stronie spółek o dużej kapitalizacji, po raz kolejny w centrum uwagi znalazły się banki. Prezentacja przez Kancelarię Prezydenta nowej wersji ustawy frankowej wywołała euforyczną reakcję na kursach banków (w całym miesiącu subindeks WIGBanki wzrósł o 11,4%). Zakłada ona w pierwszym etapie zwrot spreadów walutowych, a następnie pozostawienie bankom czasu na doprowadzenie do przewalutowania kredytów. Otwartym pytaniem pozostaje poziom zapowiadanego wzrostu wymogów kapitałowych dla banków, który może przyspieszyć proces przewalutowania kredytów.

Rynek długu

Na koniec wakacji, rynek obligacji korporacyjnych znajduje się na tegorocznych maksimach. Spółki ruszyły z nowymi emisjami, tempo jest wyraźnie wyższe niż przed rokiem, zwłaszcza w segmencie obligacji z ratingiem inwestycyjnym. Może to być odpowiedź emitentów na zwiększony popyt po tym jak część obligacji została skupiona przez EBC. Obligacje z ratingiem inwestycyjnym zyskały w sierpniu ok. 0,3%. Dla porównania indeks obligacji korporacyjnych z segmentu High Yield zanotował stopę zwrotu w wysokości 1,3%.

Na rynku polskich obligacji skarbowych niemal przez cały miesiąc utrzymywały się dobre nastroje. Nasze dziesięciolatki znalazły się nawet na najniższym w tym roku poziomie ok. 2,6%. Jednak pod koniec miesiąca, za sprawą wzrostów rentowności na rynkach bazowych, także nasz rynek oddał sporą część zysków. Dodatkowo negatywnie na polskie obligacje wpływały wypowiedzi ze strony agencji Moody’s wskazujące na ryzyko obniżki ratingu podczas przeglądu zaplanowanego na 9 września. Ostatecznie rentowność obligacji 10-letnich na koniec sierpnia wyniosła 2,77%, 5-letnich 2,16%, a 2-letnich 1,64%.

Dobra koniunktura na rynkach

Lipiec przyniósł wzrosty na większości parkietów. Dodatnie stopy zwrotu obserwowaliśmy zarówno w krajach rozwiniętych, których indeks MSCI ACWI zyskał 4,2%, jak i na rynkach wschodzących (indeks MSCI EM wzrósł o 4,7%). Wzrost globalnego apetytu na ryzyko można wiązać przede wszystkim ze spadkiem oczekiwań podwyżek stóp procentowych w USA.

Rynek akcji w Stanach Zjednoczonych wyznaczył w lipcu nowe historyczne szczyty. Na zachowanie inwestorów za oceanem wpływały publikacje wyników kwartalnych spółek, które w większości okazały się lepsze od oczekiwań analityków. Pozytywnie zaskoczyły m.in. Facebook i Apple, których wyniki przebiły prognozy rynku, podczas gdy rozczarowaniem dla inwestorów okazał się raport kwartalny sieci McDonalds.

Pozytywne nastroje były widoczne również w Europie. Indeks Euro Stoxx 50 wzrósł w lipcu o 4,4%. Inwestorzy przestali martwić się o ryzyka związane z Brexitem, które dotąd zmaterializowały się lokalnie w zakresie wpływu na sferę realną np. w niższym indeksie PMI w Wielkiej Brytanii.

W lipcu dobrze zachowywała się także giełda japońska. Indeks Nikkei 225 zyskał 6,4%, ale nadal znajduje się poniżej poziomów z początku roku. Pod koniec miesiąca Bank Japonii rozczarował inwestorów skalą narzędzi użytych w kolejnym ogłoszonym etapie programu luzowania polityki monetarnej, co przełożyło się na umocnienie jena w relacji do amerykańskiej waluty.

Na rynku surowców mocno spadały ceny ropy. W lipcu ropa Brent potaniała o 13,2% m/m. W dalszym ciągu zyskiwało złoto (+2,2%, +27,3% YTD) i miedź (1,7%). Mniejsze oczekiwania na podwyżki stóp procentowych w USA, a co za tym idzie brak presji na umacnianie się dolara, powinny sprzyjać surowcom. Co więcej, słabsza amerykańska waluta zazwyczaj wspiera rynki akcji w krajach rozwijających się.

Spadki w Turcji

Zdecydowanie najsłabszym rynkiem w lipcu był rynek turecki. W połowie miesiąca doszło tam do nieudanej próby zamachu stanu. Efektem tego jest wprowadzenie stanu wyjątkowego i duża skala zatrzymań i zwolnień, głównie w sektorze publicznym. Kluczową kwestią jest obecnie zachowanie agencji ratingowych. Agencja Moody’s zdecydowała się umieścić Turcję na liście krajów z możliwą obniżką ratingu inwestycyjnego w najbliższym czasie. Obniżka ratingu poniżej inwestycyjnego doprowadziłaby zapewne do dalszego osłabienia waluty oraz odpływu kapitału z rynków akcji i obligacji.

Rozpoczęty sezon wyników za 2 kwartał na razie jest dość pozytywny. Średnio 10% "na plusie” na zysku netto zaskakują banki. Głównie za sprawą ciągle niskich rezerw oraz dobrej kontroli kosztów. Mieszane są wyniki z sektora poza finansowego. Poniżej oczekiwań w sektorach telekomunikacyjnym oraz lotniczym. Wciąż bardzo dobre dynamiki r/r notowane są w spółkach przemysłowych.

Najlepszym rynkiem w miesiącu był rynek czeski i austriacki. To za sprawą dużego udziału notowanego tam banku Erste, który podał bardzo dobre wstępne wyniki za drugi kwartał. Ponadto austriacki regulator zdecydował o obniżce podatku bankowego, co ma przynieść roczne oszczędności dla banku w wysokości około 100 mln EUR.

Nieco pogorszyło się za to otoczenie makro w Czechach. Wskaźnik PMI po raz pierwszy od sierpnia 2013 spadł poniżej poziomu 50 pkt (odczyt 49,7). Gorsze są także dane sygnalizujące wyhamowanie tempa wzrostu gospodarczego na Węgrzech. PMI spadł do poziomu 50 pkt, nieco słabsze są również dane majowe: sprzedaż detaliczna +5,7% (vs 5,9% oczekiwania), produkcja przemysłowa +4,2% (vs 5,5% konsensus).

Rynek polski

W lipcu na rodzimym parkiecie widoczna była poprawa nastrojów. Rynek z ulgą przyjął przedstawioną przez rząd koncepcję zwiększenia oszczędności Polaków, która nie zakłada nacjonalizacji Otwartych Funduszy Emerytalnych. Główne indeksy zakończyły miesiąc na plusach. Indeks szerokiego rynku WIG wzrósł o 3,2%. Najmocniejsze okazały się średnie i małe spółki, których indeksy mWIG40 i sWIG80 zwyżkowały odpowiednio o 6,0% i 3,9%. Z kolei indeks spółek o największej kapitalizacji WIG20 odnotował wzrost o 0,5% w skali miesiąca.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Lipiec przyniósł pierwsze publikacje sprawozdań finansowych za II kwartał 2016 roku. Sezon rozpoczął PKN Orlen (-6,7% w lipcu), którego raportowane wyniki okazały się nieco słabsze od konsensusu. Z kolei w opublikowanych dotąd raportach banków zwraca uwagę przede wszystkim poprawa wyniku odsetkowego przy jednocześnie słabszym wyniku prowizyjnym. Na poziomie zysku netto dynamiki są zaburzone przez transakcję Visa, której ujęcie powodowało odchylenia od rynkowego konsensusu. Wybrane dane pokazał także budowlany Budimex, który w pierwszym półroczu na każdym poziomie poprawił wyniki r/r.

Spośród informacji napływających ze spółek na uwagę zasługuje sprzedaż dziesięcioprocentowego pakietu akcji Banku Pekao przez Unicredit. Warta 3,3 mld zł transakcja i pogłoski o możliwym wyjściu włoskiego inwestora z akcjonariatu wywierały presję podażową na akcjach banku. W efekcie kapitalizacja Banku Pekao zmniejszyła się w lipcu o 10%, czyniąc go najsłabszym komponentem indeksu WIG20. Na drugim biegunie znalazły się akcje KGHM, które wzrosły w lipcu o ponad 20%.

Rynek długu

Chociaż największe banki centralne nie zdecydowały się na natychmiastowe łagodzenie polityki monetarnej po referendum w Wielkiej Brytanii to rentowności obligacji skarbowych na rynkach bazowych wciąż są na rekordowo niskich poziomach. Rentowność niemieckiego Bunda nadal oscyluje w okolicach -0,1%. Bardziej widoczna korekta nastąpiła jedynie w Japonii. Tamtejszy bank centralny rozczarował inwestorów, symbolicznie tylko zwiększając skup aktywów. To spowodowało wzrost rentowności japońskich dziesięciolatek o 0,2 p.p.

Obligacje korporacyjne w Europie i USA miały pozytywne stopy zwrotu za poprzedni miesiąc. Spready kredytowe spadły (obligacje drożały) głównie w wyniku działania czynników technicznych a nie fundamentalnych. Do najważniejszych czynników technicznych należy trwający skup obligacji korporacyjnych przez EBC. Poza tym inwestorzy chcąc utrzymać dotychczasową stopę zwrotu są zmuszeni do inwestycji w bardziej ryzykownych segmentach, na przykład zwiększają alokację w papiery o niższym ratingu. Całkowita miesięczna stopa zwrotu z indeksu obligacji High Yield wyniosła 2,2%. Dla porównania obligacje z najwyższym ratingiem (powyżej BBB-) dały zarobić niewiele mniej gdyż przyniosły 1,6% zysku.

Największy wpływ na wycenę jednostek funduszy obligacji korporacyjnych w ubiegłym miesiącu miała przecena obligacji tureckich. Obligacje taniały ze względu na wzrost ryzyka politycznego oraz możliwość obniżenia ratingu dla Turcji przez agencję Moody’s. Po kilku dniach spadków sytuacja ustabilizowała się. Inwestorzy powinni liczyć się z tym, że dla obligacji tureckich powrót do poprzednich poziomów to perspektywa raczej kilku miesięcy a nie kilku tygodni.

Brexit...

W minionym miesiącu, na rynku akcji panowała nerwowa atmosfera. Powodem było zapowiedziane na 23 czerwca referendum dotyczące wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Wyceny na światowych parkietach zmieniały się w zależności od wyników pojawiających się sondaży. Ostatecznie, gdy Brytyjczycy opowiedzieli się za wyjściem z Unii, reakcja rynków była jednoznacznie negatywna. Niemiecki indeks DAX zaliczył prawie 6,8% spadku. Nie lepiej było w USA, gdzie indeks największych spółek S&P500 spadł o 3,5%.

Już po dwóch dniach od referendum atmosfera poprawiła się i giełdy powoli zaczęły odrabiać straty. W USA, giełda zakończyła miesiąc niemal na tym samym poziomie co pod koniec maja. Niestety, gorzej było w Europie, Euro Stoxx 50 oraz DAX spadły o około 6%.

Zaskoczeniem dla niektórych mogło być to, że całkiem dobrze radziły sobie rynki wschodzące. Indeks MSCI EM zyskał 3,3%.

Wszystko wskazuje na to, że FED zrezygnuje z podwyżek stóp w kolejnych miesiącach. Oznacza to, że nie powinno być aż tak silnej presji na wzrost dolara czy też spadek cen surowców. Dotychczas były to prawdopodobnie dwa największe czynniki ryzyka dla "emerging markets". Indeks cen surowców Bloomberg Commodities wzrósł o 16% od początku roku. Utrzymanie wzrostów, nawet przy braku umocnienia dolara, będzie jednak trudne ze względu na nadwyżkę w produkcji większości surowców.

Turcja relatywnie mocna

Także rynki CEE po niespodziewanym wyniku referendum w Wielkiej Brytanii nie obroniły się przed przeceną. Relatywnie najlepiej zachowywał się rynek turecki, gdzie zależność gospodarcza od sytuacji w Wielkiej Brytanii jest mniejsza niż w innych krajach regionu. Dodatkowo mieliśmy dwa ważne wydarzenia polityczne. Pierwszym jest normalizacja stosunków turecko-izraelskich. To ważne porozumienie choćby w kwestii potencjalnych dostaw gazu z Izraela do Turcji w przyszłości. Drugim ważnym wydarzeniem jest możliwa poprawa stosunków gospodarczych z Rosją, po tym jak Turcja oficjalnie przeprosiła za incydent z zestrzeleniem samolotu oraz spełniła dwa pozostałe warunki strony rosyjskiej. Jednak wpływ polepszenia stosunków turecko-rosyjskich powinien być bardziej widoczny dopiero w przyszłym roku.

Wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej może mieć negatywny wpływ na sytuację makro w krajach regionu. Eksport do UK stanowi odpowiednio 3,0% i 4,3% PKB w Czechach i na Węgrzech. Dodatkowo kraje te korzystają ze środków z Unii Europejskiej, które w kolejnej perspektywie mogą się zmniejszyć (obecnie dla Czech to około 3 mld EUR rocznie, Węgier 5,6 mld EUR).

W ujęciu od początku roku najlepiej radził sobie rynek węgierski oraz turecki. Na Węgrzech ciągle mamy powrót inwestorów na rynek, po tym jak rząd zmienił swoje nastawienie na bardziej przyjazne w stosunku do sektora finansowego. Po z kolei bardzo słabym roku 2015, relatywnie lepiej zachowuje się również rynek turecki. Pomagają niskie wyceny w stosunku do innych rynków rozwijających się oraz dobre wyniki finansowe spółek, które radzą sobie bardzo dobrze mimo zmiennego otoczenia.

Rynek polski

Tak jak całe pierwsze półrocze 2016 roku, tak też czerwiec okazał się okresem podwyższonej zmienności na warszawskim parkiecie. Ostatecznie triumf mogą święcić giełdowe niedźwiedzie, niesione na fali negatywnego zaskoczenia wynikami referendum w Wielkiej Brytanii. Na przestrzeni miesiąca wszystkie cztery główne indeksy odnotowały spadki, przy czym największa wyprzedaż sięgnęła spółki o małej kapitalizacji. Indeks sWIG80 spadł o 3,6%, mWIG40 o 2,6%, a indeks WIG20 o 3,2%. Indeks szerokiego rynku WIG zniżkował o 2,4%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

W skali pierwszego półrocza, dla odmiany, to właśnie spółki małej kapitalizacji zachowywały się lepiej, a ich indeks spadł o zaledwie 0,3% od początku roku. Z kolei indeks WIG20 zanurkował aż o 5,8%, a niechęć inwestorów względem spółek o dużej kapitalizacji tłumaczyć można wciąż nie wyjaśnioną sytuacją względem banków (ustawa frankowa), czy też obawami przed zaangażowaniem się spółek energetycznych w pomoc dla polskich kopalń. Subindeksy obu powyższych sektorów (banków, energetyki) nie mogą zaliczyć półrocza do udanych, ze spadkami o odpowiednio 6,6% i 8,4%.

Czerwiec nie był bogaty w informacje napływające ze spółek. Te nieliczne dotyczyły przede wszystkim decyzji zapadających na Walnych Zgromadzeniach Akcjonariuszy. W tym kontekście, warto odnotować zaskakująco niski poziom uchwalonej wypłaty dywidendy w Polskiej Grupie Energetycznej. O ile zarząd rekomendował 0,92 zł na akcję, o tyle właściciele zdecydowali o przeznaczeniu na wypłatę dywidendy jedynie 0,25 zł/akcję, co zostało negatywnie odebrane przez uczestników rynku. W czerwcu walory PGE zniżkowały o przeszło 6%.

Rynek długu

W czerwcu dominował zwiększony popyt na obligacje skarbowe. Większość inwestorów przekonana jest o gotowości banków centralnych do łagodzenia polityki monetarnej. Ma to duży wpływ na wycenę obligacji zwłaszcza w krajach rozwiniętych. W USA, rentowność dziesięcioletnich Treasuries spadła do najniższego poziomu w historii 1,4%. Jeszcze do niedawna, rynek oczekiwał dwóch podwyżek stóp procentowych przez FED w tym roku. Po słabych danych z rynku pracy oraz decyzji obywateli Wielkiej Brytanii o wyjściu z Unii Europejskiej, rynek instrumentów pieniężnych wycenia już większe prawdopodobieństwo cięcia, a nie podniesienia stóp w tym roku. Poza słabszymi danymi z rynku pracy, dodatkowym wsparciem dla obligacji w Stanach są ciągle spadające oczekiwania inflacyjne i to pomimo rosnących cen surowców.

Również w Europie, obligacje skarbowe umacniały się. Rentowność dziesięcioletniego Bunda na koniec miesiąca zeszła poniżej zera do -0,1%. Wzrost cen wspiera trwający skup aktywów, realizowany przez EBC. Spadek wyceny ryzyka kredytowego spowodował także wzrost cen obligacji na peryferiach strefy euro (m.in. w Hiszpanii i Portugalii).

Okres podwyższonej zmienności

Maj przyniósł dużą zmienność na rynkach akcji.

W pierwszej połowie miesiąca rynki spadały wyceniając wyższe prawdopodobieństwo podwyżek stóp procentowych w USA. Wtedy też umacniał się dolar amerykański, co dodatkowo powodowało odpływ kapitału np. z rynków rozwijających się.

W drugiej części miesiąca rynki odrabiały straty. Sprzyjały temu rosnąca cena ropy, za którą rosną globalne oczekiwania inflacyjne. Wyższa inflacja byłaby bardzo dobrą wiadomością dla giełd i całej gospodarki globalnej.

W maju, wg sondaży, spadło prawdopodobieństwo wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, co przyczyniło się do poprawienia nastawienia inwestorów, szczególnie do akcji europejskich.

Dodatkowo, w maju Grecji udało się w końcu porozumieć z kredytodawcami. Przegłosowano w parlamencie potrzebne zmiany i reformy, w zamian latem uruchomiona zostanie kolejna transza finansowania dla Grecji. Łagodne nastawienie polityki monetarnej Europejskiego Banku Centralnego stanowi kolejne wsparcie dla ryzykownych aktywów, szczególnie w Europie.

Dla stóp zwrotu w maju bardzo istotna okazała się waluta. Większe prawdopodobieństwo podwyżek stóp w USA spowodowało, że dolar amerykański umocnił się do koszyka walut o 3%. Bardzo często waluta wpływała na stopę zwrotu z inwestycji zagranicznych.

Mocny dolar spowodował spadek ceny niektórych surowców, np. złota czy miedzi. Fakt, że cena ropy nie spadła w takim otoczeniu pokazuje, że poprawiają się fundamenty dla tego surowca.

W regionie dominował kolor czerwony

Maj był nie najlepszym miesiącem na rynkach CEE. Najsłabszym rynkiem w miesiącu był rynek turecki. Tu do ogólnej niechęci dla rynków rozwijających się, dołożyły się kolejny raz czynniki polityczne. Ze stanowiska Premiera ustąpił Ahmet Davutoglu, którego zastąpił bliski współpracownik Prezydenta Erdogana – Binali Yildirim. Wraz z nim dokonano kilku korekt w składzie rządu, osłabieniu uległa między innymi pozycja dotychczas odpowiedzialnego za reformy Mehmeta Simseka. Najważniejszym obecnie zadaniem nowego gabinetu będzie zmiana konstytucji i ustanowienie systemu prezydenckiego, który zinstytucjonalizuje nieformalną dotąd władzę Prezydenta.

Sukcesem w Czechach zakończyła się oferta publiczna szóstego największego banku w kraju – Moneta Money Bank. 58% udziałów sprzedał General Electric, za które pozyskał ponad 750 mln EUR. To największa oferta publiczna na tamtym rynku od blisko dekady.

Ważnym wydarzeniem na Węgrzech było podniesienie ratingu przez agencję Fitch z poziomu spekulacyjnego do najniższego poziomu inwestycyjnego. Do poprawy obrazu gospodarki węgierskiej dokłada się także prognozowany wzrost gospodarczy, który zdaniem Fitch ma w tym roku wynieść 2,1% r/r, spadające bezrobocie (6 proc.) oraz niska inflacja (0,9 proc.). Pozostałe czołowe agencje ratingowe - Standard & Poor's oraz Moody's - wciąż oceniają Węgry na poziomie spekulacyjnym.

Rynek polski

Zasada "Sell in May and go away" (sprzedawaj w maju i uciekaj) zdecydowanie sprawdziła się w 2016 roku. Główne indeksy warszawskiej giełdy odnotowały straty w maju, a największe spadki dotknęły spółki o dużej kapitalizacji. Ich indek, czyli WIG20 zniżkował o 4,7% w skali miesiąca. Indeks mWIG40 spadł w maju o 3,6%, sWIG80, najmniej, gdyż zaledwie o 0,8%. Indeks szerokiego rynku WIG zakończył miesiąc ze stratą rzędu 3,8%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Za inwestorami sezon wyników kwartalnych, który pomimo pierwszych pozytywnych publikacji okazał się ostatecznie słaby. Oczyszczony o zdarzenia jednorazowe zagregowany wynik ope-racyjny spółek skupionych w indeksie WIG20 spadł o przeszło 22% r/r. Warto zwrócić uwagę na słabe wyniki spółek segmentu energetycznego (zagrego-wany zysk operacyjny zniżkował o 20% r/r) oraz banków, po raz pierwszy będących pod wpływem podatku bankowego (zagregowany zysk netto sektora spadł o ponad 27% r/r). Z drugiej strony, utrzymuje się dobra passa wynikowa spółek-eksporterów, których działalności sprzyja osłabienie się polskiego złotego. W tym gronie na uwagę zasługują m.in. Amica (+6% w maju), czy producent mebli Forte (+2,3%).

Na poziomie korporacyjnym, warto odnotować ponowne uruchomienie realizacji projektu budowy nowego bloku energetycznego w Ostrołęce przez Energę. Spodziewane spore wydatki inwestycyjne, jak również niższa od oczekiwań rynku propozycja wypłaty dywidendy sprowadziła swoistą falę wyprzedaży na akcjach spółki, czyniąc ją najgorszym komponentem spośród spółek znajdujących się w indeksie WIG20 w maju (-20,8%).

Rynek długu

Kluczowym tematem inwestycyjnym w maju na rynkach obligacji była kwestia rozbieżności polityk monetarnych banków centralnych w USA i strefie euro. Zagadnienie to nie jest nowe, jednak po słabszym pierwszym kwartale w gospodarce Stanów Zjednoczonych i przecenie na rynkach finansowych inwestorzy, nieco życzeniowo, nie dawali wiary, że FED będzie chciał w dalszym ciągu podwyższać w tym roku stopy procentowe. Dopiero publikacja zapisu z dyskusji z kwietniowego posiedzenia komitetu Rezerwy Federalnej, w której ujawniono, że większość członków realnie rozważa podniesienie stóp w czerwcu, podziałała na rynek otrzeźwiająco. W rezultacie rentowności 10-letnich obligacji USA wzrosły w okolice 1,84% niwelując zyski z początku miesiąca.

W tym samym czasie Europejski Bank Centralny kontynuował luźną politykę monetarną, która w czerwcu ma zostać poszerzona o skup obligacji korporacyjnych.

Początek maja był pozytywny dla inwestorów na rynku polskich obligacji skarbowych, których ceny rosły w ślad za umacniającym się długiem na rynkach bazowych. Optymizm wyparował jednak w połowie miesiąca wraz z rosnącym prawdopodobieństwem podwyżki stóp procentowych na najbliższym posiedzeniu FED. Niewiele pomogła decyzja agencji Moody’s o pozostawieniu ratingu Polski bez zmian. Rentowności obligacji 10-letnich wzrosły do poziomu 3,11%, 5-letnich do 2,31%, a 2-letnich do 1,61%.

Ropa motorniczym rynków

Miniony miesiąc przyniósł lekkie wzrosty na większości parkietów na świecie. Indeks akcji zagranicznych MSCI ACWI zyskał 1,3% w dolarze. Na rynkach wschodzących stopa zwrotu wyniosła 0,4%.

Dobra atmosfera panowała na giełdzie w Nowym Jorku, gdzie rozpoczął się sezon wyników. Indeks S&P500 był o krok od rekordowych poziomów z pierwszej połowy 2015 roku. Spośród spółek, które opublikowały już raporty kwartalne, prawie 3/4 pokazała zyski lepsze od oczekiwań analityków.

Nie wszędzie nastroje inwestorów są tak pozytywne. Niepokoić mogą spore spadki na giełdzie w Japonii. Pod koniec miesiąca Bank Japonii rozczarował brakiem decyzji o dalszym łagodzeniu polityki monetarnej. Po wystąpieniu prezesa banku centralnego, giełda w Tokio zareagowała dziennym spadkiem o 3,6%, a jen – umocnieniem wobec dolara aż o 3%.

W ostatnim tygodniu kwietnia zaczęły się ukazywać publikacje dotyczące dynamiki PKB w pierwszym kwartale w największych gospodarkach. W USA, wzrost był zaskakująco niski, wyniósł zaledwie 0,1% kw/kw. Lepsze od oczekiwań były natomiast wyniki w strefie euro. Tu dynamika PKB w pierwszych trzech miesiącach roku wyniosła 0,6% kw/kw, m.in. dzięki silnej dynamice konsumpcji we Francji oraz Hiszpanii.

Na rynku surowców warto odnotować spore wzrosty cen ropy (16,2% m/m do ok. 47$ za baryłkę). Brak porozumienia między największymi eksporterami ropy zszedł na dalszy plan. Główny wpływ na wzrosty miał słaby dolar oraz kolejny spadek produkcji w Stanach, co zostało odebrane jakoś światełko w tunelu do zbilansowania rynku w przyszłości.

Zielono w regionie

Kwiecień był kolejnym dobrym miesiącem dla giełd regionalnych Europy Środkowo - Wschodniej. Powrotowi kapitału na rynki wschodzące pomaga między innymi spadające prawdopodobieństwo podwyżek stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych.

W Turcji, w rozpoczętym właśnie sezonie publikacji wyników dobrze radzą sobie banki. Dzięki dobrej kontroli kosztów oraz niższym rezerwom podają wyniki lepsze od oczekiwań rynkowych. Pozytywem dla sektora są ostatnie odczyty inflacji. W kwietniu w stosunku rocznym wyniosła ona 6,6%. To najniższy poziom od maja 2013 roku. Daje to pole do dalszego luzowania ze strony Banku Centralnego, co powinno przyczynić się do spadków kosztu finansowania i poprawy marż w bankach w kolejnych kwartałach.

Dobre wyniki za I kwartał podały także banki regionalne Komercni oraz Erste Bank. Oba zaskoczyły pozytywnie niższymi rezerwami na złe kredyty oraz podtrzymały swoje oczekiwania całoroczne. Wyższą od oczekiwań dywidendę rekomenduje zarząd spółki CEZ – 40 CZK na akcję co daje jedną z najwyższych stóp dywidendy (9,1%) dla dużych spółek w regionie.

Rynek polski

W kwietniu inwestorzy powrócili do starych przyzwyczajeń – wyprzedawane były spółki dużej kapitalizacji, z kolei relatywnie lepiej zachowywały się akcje spółek małych i średnich. W rezultacie, indeks WIG20 zniżkował o przeszło 5%, ciągnąc za sobą statystykę indeksu szerokiego rynku, WIG (-2,8%). Na przeciwnym biegunie znajdowały się indeksy mWGI40 oraz sWIG80, które zyskały w skali miesiąca odpowiednio 0,1% i 1,2%.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Słabość indeksu blue chipów wynikała przede wszystkim z presji podażowej utrzymującej się na bankach. Subindeks WIGBanki zniżkował w kwietniu o 7,9%. Na rynek powróciły obawy o ostateczny kształt ustawy frankowej. Pojawiły się też pierwsze komentarze odnośnie wpływów z tytułu podatku bankowego. Te ostatnie wskazują na możliwość zmian w sposobie jego poboru tak, aby zwiększyć wartość pobieranej daniny. Na tle sektora, wyraźnie na plus wyróżniały się walory Alior Banku (6,3%), który na początku miesiąca poinformował o podpisanej umowie kupna Banku BPH. Rynek pozytywnie przyjął tę informację, gdyż cena transakcji w stosunku do możliwych do uzyskania efektów synergii wygląda atrakcyjnie.

Za uczestnikami rynku pierwsze publikacje wyników za I kwartał 2016 roku. Napawają one optymizmem, gdyż większość z raportów zaskakuje pozytywnie publikowanymi liczbami. Taka sytuacja miała miejsce chociażby w przypadku budowlanego Budimeksu (+0,5% w kwietniu), czy też Grupy Lotos (6,6%). W przypadku tej drugiej spółki warto odnotować, że po 14 latach z funkcji prezesa spółki odwołany został Pan Paweł Olechnowicz.

Rynek długu

W kwietniu, na uwagę zasługiwały utrzymujące się wzrosty na ryku obligacji korporacyjnych. Obligacje spółek z wysokim ratingiem denominowane w euro przyniosły miesięczną stopę zwrotu w wysokości 0,5% (po uwzględnieniu zabezpieczenia wahań EUR/PLN). Pozytywny impuls dla tej klasy aktywów przyniosło ostatnie posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego.

Poprawa na rynku obligacji korporacyjnych zbiegła się w czasie z częściowym odwrotem inwestorów od obligacji skarbowych (istotnym czynnikiem mógł być spadek awersji do ryzyka oraz wzrost oczekiwań inflacyjnych w związku z odbiciem cen surowców). Rentowności na rynkach bazowych rosły. W Niemczech, dziesięciolatki mają rentowność ok. 0,3% podczas gdy kwiecień rozpoczynały na poziomie ok. 0,1%. Miesięczna stopa zwrotu z indeksu niemieckich skarbówek wyniosła ok -0,5%. Podobną stopę zwrotu uzyskali w poprzednim miesiącu inwestorzy posiadający US Treasuries.

Cała naprzód...

Marzec był udanym miesiącem dla globalnego rynku akcji głównie za sprawą działań EBC oraz wypowiedzi szefowej amerykańskiego FED. Akcje z krajów rozwiniętych zanotowały wzrost o ponad 7%, a MSCI EM zyskał aż 13%.

Głównym wydarzeniem miesiąca było wprowadzenie istotnych zmian do programu skupu aktywów przez Europejski Bank Centralny. Oprócz obniżki stopy depozytowej o 10 punktów bazowych do -0,4%, EBC ogłosił zwiększenie skali miesięcznego skupu aktywów z 60 do 80 mld euro. Poza tym, aktualizacji uległa kompozycja QE. Od kwietnia, EBC skupuje także obligacje korporacyjne z ratingiem powyżej BBB-. Zmiany polityki monetarnej w tak szerokim zakresie nie były oczekiwane przez rynek i spowodowały pozytywną reakcję na wielu parkietach, nie tylko w Europie.

W drugiej połowie miesiąca, dodatkowego wsparcia dostarczyła rynkom Janet Yellen. W swoim wystąpieniu przed Economic Club of New York, szefowa FED podkreśliła, że sytuacja na rynkach międzynarodowych wciąż daleka jest od normalności. W związku z tym należy spodziewać się odejścia od zakładanego tempa zacieśniania polityki monetarnej. Powszechne stało się już mówienie nie o czterech, a o dwóch podwyżkach stóp w tym roku.

Pomimo słabego początku, pierwszy kwartał 2016, można uznać za udany. Poprawa nastrojów związana była z odbiciem cen surowców w lutym. Na koniec kwartału, ceny większości surowców znajdują się powyżej poziomów z początku roku. Dotyczy to m.in. cen ropy (+0,2%) oraz miedzi (+3%).

Ostatnie 3 miesiące były pozytywne dla światowych giełd, zwłaszcza dla rynków wschodzących (MSCI EM wzrósł od początku roku o 5,4%). Niestety, pomimo dalszego łagodzenia polityki monetarnej przez EBC, giełdom europejskim nie udało się wyjść na plus (Euro Stoxx 50 spadł o 8% w pierwszym kwartale).

Zielono w regionie

To był bardzo dobry miesiąc dla giełd regionalnych. Odroczenie podwyżek stóp w Stanach Zjednoczonych znów przyciąga kapitał na rynki CEE.

Mimo kolejnych zamachów terrorystycznych, ciągle mocny jest rynek turecki. Pozytywnie zaskakują ostatnie odczyty makro. CPI za marzec w końcu odnotował spadek m/m (-0,04%) podczas gdy rynek oczekiwał +0,5%. Pozytywnie zaskoczył także odczyt PKB za 4 kwartał, który wyniósł +5,7% r/r. Cały rok 2015 zakończył się na poziomie +4,0% r/r, co należy uznać za bardzo dobry wynik, biorąc pod uwagę niesprzyjające czynniki wewnętrzne (dwukrotne wybory parlamentarne), jak i zewnętrzne. Negatywem pozostaje marcowy spadek wskaźnika PMI ponownie poniżej 50 pkt oraz duży spadek rezerwacji w hotelach, co będzie miało negatywny wpływ na tureckie przychody z turystyki w tym roku.

Rynek węgierski był najmocniejszym rynkiem w marcu. Solidne wzrosty odnotowały kursy rafinerii MOL oraz banku OTP. Pomagały odpowiednio: wzrost cen ropy oraz dobre wyniki finansowe za czwarty kwartał i podtrzymanie mocnych prognoz banku na bieżący i przyszły rok.

Cały pierwszy kwartał należy uznać za udany. Brak podwyżek stóp procentowych w USA spowodował że inwestorzy wrócili na rynki rozwijające się. Największe wzrosty odnotował rynek turecki. Po bardzo słabym 2015 roku, rynkowi pomagały niskie wyceny spółek oraz uspokojenie sytuacji w Syrii.

Rynek polski

Pozytywne nastroje na światowych giełdach znalazły odzwierciedlenie w marcu również na rodzimym parkiecie. Główne indeksy zakończyły miesiąc na wyraźnych plusach (rzędu 4,1-9,5%), dzięki czemu od początku roku każdy z nich odnotował pozytywną stopę zwrotu: indeks mWIG40 zyskuje 1,3%, sWIG80 3%, a prawdziwą siłę pokazuje indeks spółek o dużej kapitalizacji, WIG20, ze wzrostem 7,5%. Indeks szerokiego rynku, WIG, zyskał w skali kwartału 5,5%.

Marzec był miesiącem kończącym publikacje przez spółki wyników dotyczących 2015 roku. Warto podkreślić, że interpretację wielu z nich utrudniały zdarzenia jednorazowe, przysłaniające nieco kondycję spółek w ostatnim kwartale ubiegłego roku. Tym niemniej, korygując o te właśnie zdarzenia, zagregowany wynik operacyjny spółek wchodzących w skład indeksu WIG20 wzrósł o 15%, co należy uznać na dobry rezultat. Ciekawą sytuację można zaobserwować w przypadku spółki KGHM, której raportowane wyniki były słabe, m.in. za sprawą odpisów aktywów, jednakże nie przeszkodziło to spółce być jedną z najsilniejszych spółek marca (+12%) i zarazem najlepszym komponentem indeksu WIG20 w I kwartale 2016 roku, z wynikiem +19,9%!

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Na drugim biegunie znaj-dują się Turcja i Grecja. Ta pierwsza straciła w marcu w USD aż -7,3% . Daje o sobie znać ryzyko polityczne oraz pogarszający się obraz makro. IV kwartał pokazał spowolnienie tempa wzrostu gospodarczego. Wzrost PKB wyniósł w IV kwartale 2,6% r/r, a w całym 2014 roku 2,9%. Wskaźniki wyprzedzające nie pokazują poprawy, wskaźnik PMI spadł kolejny miesiąc z rzędu, z poziomu 49,6 do poziomu 48 pkt.

Kolejny raz mieliśmy do czynienia z dużą zmiennością w Grecji . To najsłabszy rynek w marcu: stracił prawie -12% (-15,6% w USD). Trwające negocjacje między nowym greckim rządem a przedstawicielami krajów strefy euro odnośnie zakładanych reform nadal nie przyniosły oczekiwanego porozumienia.

W całym pierwszym kwartale najsłabszymi rynkami okazały się Grecja, głównie za sprawą słabego marca i trwających negocjacji z UE, oraz Turcja, gdzie rośnie ryzyko polityczne (presja na Bank Centralny i coraz bardziej autorytarne zapędy prezydenta Erdogana), a gospodarka zwalnia . Najsilniejsze były rynki węgierski oraz rosyjski, gdzie mamy do czynienia z odreagowaniem spadków po słabym 2014 roku.

Polska: trzy miesiące wzrostu indeksów

To był bardzo udany pierwszy kwartał roku . Każdy z pierwszych trzech miesięcy zamykał się wzrostami indeksów warszawskiej giełdy, dzięki czemu od początku roku indeks szerokiego rynku WIG wzrósł o 5,2%. Warto zauważyć zainteresowanie inwestorów akcjami spółek o małej i średniej kapitalizacji: indeks sWIG80 zwyżkował od początku roku aż o 11%, a mWIG40 o 7,1%. Gorzej na tym tle wypada indeks blue chipów, WIG20, ze wzrostem rzędu 3,5%.

Podobne tendencje kreują statystykę marca: indeks sWIG80 wzrósł o 1,4%, mWIG40 o 2,1%, z kolei WIG20 jedynie o 1,2%. Indeks WIG zakończył miesiąc z 1,5-procentowym wzrostem.

W minionym miesiącu nastroje uczestników rynku były budowane przede wszystkim kończącym się sezonem wyników kwartalnych spółek . Okazał się on umiarkowanie pozytywny - wyłączając straty spółek rafineryjnych (PKN Orlen, Grupa Lotos) odzwierciedlające spadek cen ropy, zagregowany zysk netto spółek wzrósł w IV kwartale roku o 12% w ujęciu rok do roku. Spośród największych przedsiębiorstw pozytywne wyniki zaprezentowała Energa, co wraz z propozycją wypłaty wyższej od pierwotnych wskazań zarządu dywidendy pchnęło kurs spółki o blisko 11% w górę. Na przeciwnym biegunie znalazły się walory Bogdanki, która zapowiedziała rewizję dotychczasowej polityki dywidendowej w związku z trudną i niepewną sytuacją na rynku węgla. Kurs spółki zniżkował w marcu o blisko 14%.

Dobrą koniunkturę na GPW starają się wykorzystać emitenci . Warto odnotować pierwsze od dłuższego czasu oferty publiczne, jakie pojawiają się na rynku. W marcu sporym zainteresowaniem cieszyła się oferta PE Managers, w przypadku której stopa redukcji zapisów złożonych w transzy inwestorów indywidualnych wyniosła ponad 90%.

Główny gracz na rynku długu: EBC

W marcu, Europejski Bank Centralny rozpoczął realizację nowego programu QE . Był to główny czynnik powodujący wzrost cen obligacji skarbowych krajów z wysokim ratingiem. Zyskiwały przede wszystkim obligacje niemieckie i francuskie, zwłaszcza te z odległym terminem wykupu. Obligacje krajów "peryferyjnych" nie zanotowały aż tak pokaźnych wzrostów, mimo że Włochy czy Hiszpania także uczestniczą w nowym programie. Wydaje się, że pozytywny wpływ QE na te kraje został już zdyskontowany na początku stycznia, po tym jak EBC ujawnił swoje zamiary odnośnie luzowania ilościowego.

Kontynuacja spadku rentowności (a więc wzrostu cen) obligacji niemieckich z pewnością była zaskoczeniem dla wielu inwestorów . 18 punktów bazowych powyżej zera na "dziesięciolatce" oraz ujemne rentowności w przypadku obligacji o krótkich terminach do wykupu świadczą o tym, jak silny jest popyt na niemieckie papiery skarbowe. Wejście EBC w rolę kupującego nie spowodowało jak na razie efektu wypychania i zwiększania ekspozycji inwestorów na bardziej ryzykowne aktywa (np. obligacje korporacyjne).

Powiew optymizmu

W lutym, na rynkach akcji dominowały wyjątkowo zmienne nastroje. Miesiąc rozpoczął się zaczął się bardzo nerwowo. Przeważały spadki, zarówno w krajach rozwiniętych jak i w gospodarkach rozwijających się. Dodatkowo, nastrój napędzała wyraźna wyprzedaż akcji instytucji finansowych. Najmocniej taniały papiery banków, które notowały straty w segmencie bankowości inwestycyjnej (Deutsche Bank, Credit Suisse, BNP Paribas) oraz bankowości korporacyjnej, ze względu na wyższe odpisy na kredytach dla branży wydobywczej (HSBC). W Europie, indeks Europe 600 Banks znalazł się na najniższym poziomie od 2012 roku.

Druga połowa miesiąca przyniosła długo wyczekiwane odbicie. Sygnałem do wzrostów był zestaw dobrych danych makro z USA oraz wzrost cen ropy i miedzi. Dużym wsparciem dla rynków był zwłaszcza ostatni odczyt indeksu aktywności w amerykańskim przemyśle (ISM Manufacturing). Dane zamknęły usta analitykom i inwestorom, którzy przestrzegali przed nadejściem recesji w USA jeszcze w tym roku. Dobre dane ze Stanów minimalnie zwiększają ryzyko podwyżki stóp procentowych przez FED w marcu. Brak podwyżki nadal jest jednak dominującym scenariuszem wśród większości obserwatorów rynku.

Surowce

Na początku lutego, dawała o sobie znać również przecena na rynku surowców. Cena ropy spadła poniżej 30 dolarów za baryłkę. W drugiej połowie miesiąca ceny surowców odbiły na fali spadku awersji do ryzyka. W efekcie, ropa oraz miedź były najmocniejsze od prawie dwóch miesięcy. Warto odnotować, że pomimo trwającej ostatnio fazy "risk-on" (oznaczającej większy popyt na ryzykowne aktywa) dużą popularnością cieszyło się także złoto, a więc aktywo kojarzone raczej z okresami "risk-off" (czyli okresami większego popytu na bezpieczne inwestycje). Wzrosty cen złota (11% w lutym) mogą być kontynuowane w kolejnych tygodniach lecz trzeba pamiętać, że ogranicza je perspektywa mocnego dolara.

Turcja nie zwalnia tempa...

Luty charakteryzowało mieszane zachowanie giełd w regionie. Relatywnie mocny wciąż był rynek turecki. Pomagają dobre wyniki spółek za 4 kwartał 2015. Duża część z nich przewyższa oczekiwania analityków. Jest coraz więcej firm dla których stopy dywidend sięgają od 8-10%, co także świadczy o atrakcyjnych wycenach na tamtejszym rynku.

Słabiej zachowywały się rynek węgierski i czeski. W Czechach największy spadek, ze względu na spadające ceny prądu odnotował koncern CEZ. Na Węgrzech spadek mimo ciągle sprzyjających danych makro. Opublikowany wzrost PKB za 4 kwartał wyniósł 1,0% r/r. Mimo że nie zachwyca to i tak był to odczyt powyżej oczekiwań określonych na poziomie 0,7% r/r. Stopa bezrobocia w styczniu wyniosła 6,2% (niezmieniony poziom w stosunku do grudnia), zaś inflacja 0,9% r/r co sprzyja utrzymywaniu ekspansywnej polityki monetarnej przez tamtejszy Bank Centralny.

Rynek polski

GPW w lutym była jednym z najlepszych parkietów giełdowych na świecie. Świeży powiew optymizmu przełożył się na równomierne wzrosty głównych indeksów, sięgające 2,3-2,9%. Indeks szerokiego rynku, WIG, zyskał w minionym miesiącu 2,6%.

Poprawa globalnych nastrojów na surowcach została odzwierciedlona głównie przez wyniki miedziowego konglome-ratu. Akcje KGHM, ze wzrostem przekraczającym 18% w skali miesiąca, przyczyniły się do wzrostów głównego indeksu.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Jeszcze lepszą statystyką miesiąca może pochwalić się inny z tak zwanych blue chipów, CCC – lepsze od oczekiwań wyniki kwartalne oraz poprawa miesięcznych dynamik sprzedażowych spółki spowodował wzrost kuru spółki o blisko 26%!

W dalszym ciągu polski rynek uważnie obserwowany jest przez potencjalnych inwestorów pod kątem transakcji fuzji i przejęć. W lutym mieliśmy kolejne tego przykłądy – ogłoszenie wezwań do sprzedaży akcji spółki Ferro (+19% w skali miesiąca) oraz DTP (+19%). Warto również podkreślić przejęcie głównego pakietu (blisko 66%), a następnie wezwanie do sprzedaży reszty akcji ogłoszone przez Cyfrowy Polsat w kontekście wyniku Spółki Midas (+16%).

Rynek długu

Podobnie jak na rynku akcji, także na globalnym rynku obligacji nastroje w drugiej połowie miesiąca uległy wyraźnej poprawie. Inwestorzy zwiększyli apetyt na bardziej ryzykowne aktywa. W ostatnich tygodniach lutego i na początku marca rosły obligacje skarbowe krajów peryferyjnych (czyli Włoch, Hiszpanii, Portugalii) oraz umacniały się obligacje korporacyjne, także te z segmentu High Yield.

W lutym optymizm powrócił na polski rynek obligacji skarbowych. Wzrostom cen sprzyjał dobry klimat na rynkach obligacji skarbowych krajów strefy euro. Cała krzywa rentowności przesunęła się wyraźnie w dół. Obligacje 10-letnie zakończyły miesiąc na poziomie rentowności równym 2,96% czyli 18 punktów bazowych niżej niż w styczniu, natomiast rentowność 5-letnich i 2-letnich wyniosła odpowiednio 2,21% i 1,45%.

Nowy rok, a nastroje bez zmian...

Początek roku przyniósł wyraźny wzrost awersji do ryzyka. W dużym stopniu, niepokój inwestorów miał uzasadnienie w słabszych danych napływających z Chin, deprecjacji juana oraz przecenie surowców.

W styczniu, rynek niedźwiedzia (spadek indeksu o 20% od szczytu) zapanował m.in. w Niemczech, Francji oraz Wielkiej Brytanii. Także w USA, tak słabego początku roku nie pamiętają nawet najstarsi inwestorzy. S&P500 stracił w ciągu dwóch tygodni prawie 8%. W czasie trwającego sezonu publikacji raportów kwartalnych, duża liczba spółek obniżyła swoje prognozy wynikowe na ten rok.

W drugiej połowie miesiąca, na rynek akcji powrócił kolor zielony. Lepsze nastroje utrzymały się pomimo nerwowej reakcji amerykańskiej giełdy na komunikat FED. Z komentarza FOMC wynikało bowiem, że rada obawia się niższej dynamiki wzrostu gospodarczego oraz trudności w osiągnięciu zakładanego celu inflacyjnego. Na najbliższym posiedzeniu Rezerwy Federalnej zostaną przedstawione najnowsze prognozy makro-ekonomiczne. Wtedy też należy oczekiwać bardziej jednoznacznego komunikatu co do dalszych kroków w polityce monetarnej.

Surowce

Nie sposób przejść obojętnie obok tego co działo się na rynku surowców. Ropa naftowa jest najtańsza od ponad dekady. Chociaż średni poziom opłacalności produkcji dla wielu krajów wynosi 30 dolarów, wielu analityków oraz ekonomistów sądzi, że potencjał spadkowy nie jest jeszcze wyczerpany.

Dobre wyniki Turcji

W ślad za innymi rynkami, na giełdach w regionie dominowały spadki. Rynkiem, który zdołał się w styczniu obronić była Turcja. Pomogły wysokie oczekiwania zarządów tureckich banków co do wzrostu zysków w roku 2016. Większość z nich spodziewa się poprawy wyników o około 15-20% rok do roku. Inwestorów zachęcają także niskie wyceny i w dalszym ciągu utrzymujące się duże dyskonto do innych rynków rozwijających się. Po bardzo słabym roku 2015 odpływy portfelowe z tamtejszego rynku akcji wyhamowały.

Duże spadki w ubiegłym miesiącu odnotowała giełda w Wiedniu. Spora część notowanych tam spółek dużą część swojego biznesu prowadzi na rynkach rozwijających się, które w styczniu były pod presją. Mocno spadały zwłaszcza spółki surowcowe oraz spółki silniej uzależnione od sytuacji na rynku rosyjskim.

Ciągle relatywnie mocny jest rynek węgierski oraz czeski, czyli te gdzie sytuacja makroekonomiczna wygląda najbardziej stabilnie. Świadczą o tym chociażby ostatnie wysokie odczyty PMI za styczeń (odpowiednio 53,0 pkt dla Węgier oraz 56,9 pkt dla Czech).

Rynek polski

W styczniu warszawskiej giełdzie nie udało się odciąć od nastrojów na globalnych rynkach. Za inwestorami zatem słaby start roku, bowiem w skali miesiąca główne indeksy straciły po ok. 5%. Coraz bardziej zauważalne jest relatywnie lepsze zachowanie się spółek o dużej kapitalizacji, których indeks WIG20 spadł w styczniu "jedynie" o 4,2%.

Poza czynnikami zewnętrznymi, lokalnie nowy rok przyniósł kontynuację problemów z końca 2015 roku. Na pierwszy plan wysuwa się w tym kontekście oczywiście polityka. Tym razem źródłem pogorszenia nastrojów można doszukiwać się w prezy-denckim projekcie "ustawy frankowej". Strona podażowa (przewaga sprzedających) uwypukliła swoją aktywność i spowodowała, iż subindeks WIGBanki rozpoczął nowy rok od spadku o 6,9%. Po przeci-wnej stronie rynku znalazł się sektor energetyczny (indeks WIG-Energia +3,9%), który stał się beneficjentem zapowiedzi o utrzymaniu przez Skarb Pań-stwa dotychczasowej polityki dywidendowej w spółkach energetycznych.

* Indeks zaufania konsumentów (The Conference Board Consumer Confidence Index) - wskaźnik obliczany na podstawie comiesięcznej ankiety wśród gospodarstw domowych; obejmuje ocenę bieżącej kondycji gospodarstwadomowego oraz oczekiwań co do jej zmiany za 6 miesięcy (rok 1985 = 100).

Niewątpliwym pozytywem stycznia okazała się aktywność inwestorów po stronie rynku fuzji i przejęć. Już na jego początku ogłoszone zostały wezwania na sprzedaż akcji spółek Duon oraz Magellan. To po pierwsze pokazuje atrakcyjność wycen akcji spółek na GPW, a po drugie wskazuje na ciekawe perspektywy rozwoju polskich spółek w ocenie potencjalnych inwestorów, lokujących kapitał w Polsce.

Rynek długu

W styczniu, inwestorzy na rynku obligacji wyraźnie preferowali papiery uznawane za najbezpieczniejsze, a więc obligacje skarbowe krajów wysokorozwiniętych. Rentowność obligacji niemieckich, będąca już i tak na niskim poziomie spadła dodatkowo do zaledwie 0,3%. Silny popyt zdominował także rynek US Treasuries, rentowność amerykańskich dziesięciolatek spadła do 1,9%.

Zachowanie inwestorów było w dużym stopniu podyktowane ostatnimi komunikatami FED oraz EBC. W USA, bank centralny zdecydował pozostawić stopę referencyjną bez zmian potwierdzając jednocześnie akomodacyjne (dostosowawcze) nastawienie do polityki pieniężnej. Rynek oczekuje, że w świetle podwyższonej zmienności na światowych rynkach, FED dokona jednej, maksymalnie dwóch podwyżek stóp w tym roku. Także w odniesieniu do EBC, inwestorzy oczekują, że czeka nas dalsze łagodzenie warunków monetarnych poprzez zwiększenie programu QE.